Andrzej Stefan Łachański, który przyszedł na świat 20 lipca 1966 roku w Gdyni, był niezwykle utalentowanym polskim aktorem, którego kariera artystyczna trwała aż do 8 sierpnia 2006 roku, kiedy to odszedł w Bydgoszczy.
Łachański był znany z swoich ról zarówno w teatrze, jak i w filmie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze.
Życiorys
Andrzej Łachański, utalentowany artysta, rozpoczął swoją edukację w 1993 roku, kiedy to ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Swoją karierę sceniczną zainaugurował już w 1988 roku, występując w telewizyjnym spektaklu „Bezgrzeszne lata”, którego reżyserią zajmował się Włodzimierz Pawlak. Jego debiut na scenie teatralnej miał miejsce cztery lata później, w 1992 roku, gdzie zagrał w spektaklu „Auto da fé” w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego.
Artysta przez wiele lat występował na renomowanych scenach, w tym w Teatrze Dramatycznym w Legnicy, a także Teatrze Wybrzeże w Gdańsku w latach 1993-2000 oraz Teatrze Polskim w Bydgoszczy od 2000 do 2005 roku. Równocześnie współpracował także z Radiem PiK, gdzie zyskał uznanie za swoje wystąpienia radiowe.
Łachański zdobył wiele prestiżowych wyróżnień w trakcie swojej kariery. Wśród nich znajduje się nagroda im. Hieronima Konieczki (2001), a także Złota Maska oraz nagroda Radia PiK (2001) za rolę Petrucchia w znanym dziele Williama Shakespeare’a, „Poskromienie złośnicy”. Ponadto, został uhonorowany Kulturalną Nagrodą Roku Regionu Kujawsko-Pomorskiego w kategorii osobowość roku (2001) oraz nagrodą prezydenta Bydgoszczy z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru (2002).
Niestety, talent artysty został przerwany, gdy zmarł 8 sierpnia 2006 roku po długiej walce z chorobą nowotworową. Jego pamięć trwa, a miejscem spoczynku Andrzeja Łachańskiego jest cmentarz Witomiński w Gdyni, gdzie został pochowany w rodzinnym grobie (kwatera 58-2-18).
Role teatralne
Andrzej Łachański jest uznawanym aktorem, który przez lata zyskał znaczącą pozycję na polskiej scenie teatralnej. Jego kariera jest pełna ciekawych ról, które potwierdzają jego wszechstronność i talent. Oto niektóre z jego najbardziej pamiętnych wystąpień:
- 1988 – Bezgrzeszne lato, jako młody Makuszyński (Teatr TV, reż. Włodzimierz Pawlak),
- 1992 – Auto da fé, jako brat (PWST Kraków, reż. Krzysztof Warlikowski),
- 1992 – Zdrady miłosne wg Amfitriona, jako Jowisz (Teatr Dramatyczny, Legnica, reż. Robert Czechowski),
- 1993 – Poskromienie złośnicy, jako Lucencio (Teatr Wybrzeże, Gdańsk, reż. Anna Polony),
- 1993 – Proces, jako oskarżony, dyrektor kancelarii, fabrykant (Gdańsk, reż. Ryszard Major),
- 1994 – Arkadia, jako Gus Coverly (Gdańsk, reż. Krzysztof Babicki),
- 1994 – Było sobie kiedyś miasto, jako Harry Libenau (Gdańsk, reż. Krzysztof Babicki),
- 1994 – Piotruś Pan, jako krokodyl (Gdańsk, reż. Roger Redfarn),
- 1994 – Szczęście na telefon, (Teatr TV, reż. Janusz Dymek),
- 1995 – Trzy wysokie kobiety, jako chłopak (Gdańsk, reż. Michał Kwieciński),
- 1995 – Trzy siostry, jako Aleksy Fiedotik (Gdańsk, reż. Krzysztof Babicki),
- 1995 – Woyzeck, jako żołnierz, komisarz, artysta (Gdańsk, reż. Rudolf Zioło),
- 1997 – Kilka zdarzeń z życia braci Karamazow, jako Alosza Karamazow (Gdańsk, reż. Krzysztof Zaleski),
- 1998 – Marat-Sade, jako Jakub Roux (Gdańsk, reż. Krzysztof Nazar),
- 1998 – Wynalazek miłości, jako Jackson (Gdańsk, reż. Krzysztof Babicki),
- 1999 – Alicja w krainie czarów, jako zając, papuga (Gdańsk, reż. Stefan Chazbijewicz),
- 2000 – Ryszard III, jako Książę Buckingham (Gdańsk, reż. Krzysztof Nazar),
- 2000 – Poskromienie złośnicy, jako Petruchio (Teatr Polski, Bydgoszcz, reż. Adam Orzechowski),
- 2001 – Czwarta siostra, jako Jurij Aleksiejewicz (Bydgoszcz, reż. Iwona Kempa),
- 2001 – Skórzana maska, jako młody mężczyzna (Bydgoszcz, reż. Adam Orzechowski),
- 2001 – Złoty sen w stanie nieważkości, jako Waśka Pipieł (Bydgoszcz, reż. Adam Sroka),
- 2001 – Pinokio, jako Purcinella (Bydgoszcz, reż. Krystyna Jakóbczyk),
- 2002 – Bal w Operze (Bydgoszcz, reż. Ryszard Major),
- 2003 – Przygody rozbójnika Rumcajsa, jako starosta, żołnierz, smok (Bydgoszcz, reż. Adam Orzechowski),
- 2004 – Ryszard III, jako król Henryk (Bydgoszcz, reż. Jacek Głomp).
Ta imponująca lista ról pokazuje, jak różnorodne były jego osiągnięcia i jak często był zaangażowany w różne formy teatralne. Każda z przedstawianych postaci wnosiła coś wyjątkowego do jego artystycznego dorobku.
Filmografia
Andrzej Łachański to postać o interesującej filmografii, której części zostały wymienione poniżej. Jego dorobek artystyczny obejmuje szereg ról w popularnych produkcjach.
- 1993 – Śliczna dziewczyna, jako chłopak,
- 1995 – Awantura o Basię,
- 1995 – Gracze, jako dziennikarz,
- 1996 – Awantura o Basię (odc. 10 i 11),
- 1997 – Sława i chwała,
- 1999 – Jak narkotyk.
Przypisy
- https://gdynia.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=160212&inni=0&cinki=1 [dostęp 03.06.2020 r.]
- Andrzej Łachański nie żyje, 09.08.2006 r., e-teatr.pl
- Bezgrzeszne lata, Filmpolski.pl
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Dziwny Gojtowski | Danuta Borsuk | Aleksander Grotowski | Bernard Dornowski | Helmut Nadolski | Joanna Kurowska | Marcin Sompoliński | Zuzanna Dolega | Piotr Szwabe | Tomasz Fopke | Leszek Dzięgielewski | Krzysztof Duda (muzyk) | Joanna Kozak | Marcin Nałęcz-Niesiołowski | Adam Darski | Dariusz Bitner | Jerzy Stachura (poeta) | Mirosław Śledź | Joanna Wnuk-Nazarowa | Małgorzata Fonfria-PeredaOceń: Andrzej Łachański