Jerzy Stachura (poeta)


Jerzy Edward Stachura, urodzony 5 stycznia 1951 roku w Gdyni, to postać wielowymiarowa w polskiej kulturze. Jest on nie tylko uznawanym poetą, ale również bardem i utalentowanym malarzem.

Jego twórczość, przesycona emocjami i refleksją nad życiem, zyskała sobie szerokie grono wielbicieli, którzy cenią jego unikalny styl i wrażliwość artystyczną.

Życiorys

Jerzy Stachura to postać, która związana jest z twórczością swojego wuja, Edwarda Stachury. Jest bratankiem oraz uczniem znanego poety, który poświęcił mu swoją utwór zatytułowany Piosenka dla Juniora i jego gitary.

W ramach swojej kariery artystycznej, Jerzy miał zaszczyt zasiadać w jury prestiżowego konkursu poetyckiego „O Srebrną Łuskę Pstrąga”, co dowodzi jego zaangażowania w środowisko literackie. Ponadto, zagrał główną rolę w dokumentalnym filmie Teresy Kudyby pt. Edward Stachura z tego świata, który porusza temat życia i twórczości jego wujka.

Osiedlił się na Grabówku w Gdyni, gdzie kontynuuje swoją działalność artystyczną.

Nagrody

Jerzy Stachura, uznawany za jednego z najważniejszych polskich poetów, otrzymał szereg prestiżowych wyróżnień za swoją twórczość. Wśród nich można wymienić:

  • Laur Czerwonej Róży,
  • Nagrodę Peleryny za tom poezji „Na więcej niż jedno życie” w 1986 roku.

Twórczość

Publikacje książkowe

Jerzy Stachura jest autorem imponującego dorobku literackiego, mającego na swoim koncie ponad 20 dzieł poetyckich. Wśród nich wyróżniają się tytuły takie jak: Ostry piątek, Ściana lasu oraz Czy będę sam czy tylko ten pierwszy, a także Noszę w sobie dom i Między nami milcząc. Inne znaczące publikacje to: Wspomnij Grabówek, Nie więcej niż jedno życie (1986) oraz Rozwód pod słońcem, wydane w Młodzieżowym Centrum Kultury w Gdyni w 1987 roku.

Do jego kolejnych książek należą również: Słoma makowa (1998), Próba tymolowa (2000), Ktokolwiek widział niech zapomni (2000), a także Wiersze do kieszeni: wybór wierszy dla przyjaciół: (1985–1997) (2004). Warto również zwrócić uwagę na tytuły: Akacje z Grabowej (2011) i Listy, których nie ma do kogo wysłać (2012), jak również Tylko tędy przechodziłem (2013). W jego dorobku literackim znaleźć można także Poezje (2014), Grabówek wierszem malowany (2014) oraz O jedną miłość za daleko (2016), Czyż nie pożycza się kwiatów (2018). Do ostatnich książek należą: Wiersze, które zapomniałem napisać (2019), Ślepy justunek (2020) oraz Siwe pobocza (2022), a także Mleczne bary (mikropowieść).

Albumy muzyczne

Artysta nie ogranicza się jedynie do poezji – także muzyka jest dla niego ważnym wydźwiękiem twórczości. Wykonuje zarówno swoje własne utwory, jak i te związane z repertuarem Edwarda Stachury. W jego dyskografii znajdują się takie wydania jak: Sted, Junior i wszyscy z drogi pod chmurami (książka + CD, 2014) oraz Kup sobie wiersz (CD, 2017).

Malarstwo

Od roku 2004 Stachura rozwija swoją pasję malarską, inspirując się sztuką fowistów oraz twórczością Vincenta van Gogha. W jego obrazach często można dostrzec technikę impastu, co nadaje im wyjątkowy charakter. Artysta miał okazję zaprezentować swoje prace na licznych wystawach, między innymi w twierdzy Boyen oraz w Muzeum Uniwersyteckim w Toruniu, a także w Niemczech i Szwecji. Dodatkowo, jego graficzne talenty zaowocowały ilustracjami do książki pt. Pomiędzy nami… autorstwa Stefana Tyczyny.


Oceń: Jerzy Stachura (poeta)

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:14