Joanna Senyszyn

---

Życiorys

Wykształcenie, działalność naukowa i publicystyczna

Joanna Senyszyn to wybitna postać, której edukacja rozpoczęła się w III Liceum Ogólnokształcącym im. Marynarki Wojennej RP w Gdyni. Ukończyła studia na Uniwersytecie Gdańskim, zdobywając w 1972 roku dyplom z międzynarodowych stosunków ekonomicznych. Już trzy lata później, w 1975 roku, uzyskała tytuł doktora na Wydziale Ekonomiki Produkcji UG. Osiem lat później, w 1992 roku, obroniła pracę habilitacyjną na temat Konsumpcji żywności w świetle potrzeb i uwarunkowań, co zaowocowało przyznaniem jej tytułu profesora nauk ekonomicznych w 1996 roku.

Po zakończeniu studiów rozpoczęła pracę na Uniwersytecie Gdańskim, gdzie od asystentki awansowała na profesora zwyczajnego. W latach 1994–1995 miała zaszczyt pełnić funkcję pierwszego rektora Wyższej Szkoły Administracji i Biznesu w Gdyni. Następnie, w latach 1996–2002, nieprzerwanie pełniła obowiązki dziekana na Wydziale ZarządzaniaUniwersytetu Gdańskiego. Po tym okresie objęła rolę kierownika Katedry Badań Rynku na Wydziale Nauk Społecznych UG.

W swoim dorobku ma około stu pięćdziesięciu publikacji dotyczących zagadnień marketingu, poziomu życia i konsumpcji. Z sukcesem wypromowała sześciuset magistrów oraz sześciu doktorów. W 2019 roku zakończyła swoją działalność akademicką.

W sferze publicystyki ma na koncie stałą rubrykę w antyklerykalnym tygodniku „Fakty i Mity” pod tytułem „Katedra Profesor Joanny S.”, a jej teksty ukazywały się również na łamach takich pism jak antyklerykalny tygodnik „Nie” oraz lewicowe „Przegląd” i „Trybuna”. W 2020 roku związała się z tygodnikiem „Fakty po Mitach”, kontynuując swoją działalność dziennikarską.

Działalność polityczna

W swoich działaniach politycznych Joanna Senyszyn była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w latach 1975–1990. W roku 1980 przyłączyła się do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, jednak jej członkostwo zakończyło się w 1995 roku. W kolejnych latach, w latach 1998–2001, sprawowała mandat radnej sejmiku pomorskiego I kadencji jako przedstawicielka Sojuszu Lewicy Demokratycznej.

W 2001 roku, podczas wyborów parlamentarnych, zdobyła miejsce w Sejmie z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej – Unii Pracy. Choć bez powodzenia starała się o mandat w Parlamencie Europejskim w 2004 roku, od 2005 roku do 2008 roku pełniła funkcję wiceprzewodniczącej SLD. W 2005 roku z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, a dwa lata później po raz trzeci uzyskała mandat posłanki z listy koalicji Lewica i Demokraci, zdobywając 25 193 głosy.

Pełniła ważną rolę jako wiceprzewodnicząca Polsko-Tajwańskiego Zespołu Parlamentarnego. W 2009 roku, w kolejnych wyborach do Parlamentu Europejskiego, uzyskała mandat eurodeputowanej, przystępując do frakcji Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów. Działała w komisji promującej świecką politykę oraz rozdział kościoła od państwa w krajach Unii Europejskiej. Po różnych turbulencjach związanych z kierowaniem SLD, była wiceprzewodniczącą partii do stycznia 2016 roku.

W 2014 roku nie udało jej się uzyskać ponownego mandatu europosłanki, a w 2015 roku starała się o miejsce w Sejmie jako liderka gdańskiej listy wyborczej Zjednoczonej Lewicy, co również skończyło się niepowodzeniem. W 2018 roku, kandydowała do sejmiku pomorskiego z listy koalicji SLD Lewica Razem, ale również bez powodzenia.

W 2019 roku, w wyborach do Sejmu, zdobyła 36 405 głosów, co zagwarantowało jej mandat posła IX kadencji. W Parlamencie zaangażowała się w Komisję Kultury i Środków Przekazu oraz w rózne zespoły: wiceprzewodniczyła Parlamentarnemu Zespołowi ds. Równouprawnienia Społeczności LGBT+, Parlamentarnemu Zespołowi Praw Kobiet oraz współprzewodniczyła Parlamentarnemu Zespołowi Świeckie Państwo. W grudniu 2021 opuściła klub parlamentarnego Lewicy, współtworząc Koło Parlamentarne Polskiej Partii Socjalistycznej. Zrezygnowała z członkostwa w Nowej Lewicy, wstępując do PPS, gdzie pełniła rolę wiceprzewodniczącej Rady Naczelnej do marca 2023 roku. Rok 2022 przyniósł jej nową inicjatywę: współtworzenie Stowarzyszenia Lewicy Demokratycznej. W styczniu 2023 roku objęła przewodnictwo w KP PPS, jednak po miesiącu koło zostało przekształcone w Koło Parlamentarne Lewicy Demokratycznej. Sierpień 2023 to czas, gdy zrezygnowała z członkostwa w PPS, towarzysząc wydarzeniom związanym z przygotowaniem do wyborów do Senatu w 2023 roku, w których ostatecznie nie mogła wystartować z powodu niewystarczającej liczby podpisów.

Działalność społeczna i medialna

Joanna Senyszyn nie ogranicza się tylko do polityki; jest również aktywistką zaangażowaną w działania społeczno-etyczne. Należy do Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami i przez dwie kadencje zasiadała w Krajowej Komisji Etycznej ds. Doświadczeń na Zwierzętach przy Komitecie Badań Naukowych.

W 2011 roku założyła, a następnie objęła stanowisko prezesa Stowarzyszenia „Polka Potrafi”. Dwa lata później, w 2013 roku, powołała do życia Fundację prof. Joanny Senyszyn. W 2010 roku wzięła udział w telewizyjnym programie z mężem Bolesławem Senyszynem, noszącym tytuł On i ona. Dodatkowo, w 2012 roku, użyczyła swojego głosu do drugoplanowej postaci w polskojęzycznej wersji popularnego serialu \”Fineasz i Ferb\”.

W ciągu swojej kariery występowała również w Teatrze „Groteska” w Krakowie w programie Reality Shopka Show, który jest corocznym satyrycznym spektaklem z udziałem znanych polityków.

Poglądy

Joanna Senyszyn definiuje się jako feministka, ateistka oraz osoba krytycznie nastawiona do kwestii religijnych. Podkreśla, że kobiety powinny dążyć do uzyskania finansowej niezależności, co jest kluczowe dla ich samodzielności i możliwości kształtowania własnego życia. W 2013 roku zaznaczyła, że zależność finansowa od męża i rodziny ogranicza możliwości życiowe kobiet.

W 2016 roku stwierdziła, że „kobieta ma prawo sama decydować o aborcji, ale przede wszystkim powinna być wyedukowana seksualnie, dzięki czemu częściej będzie zachodzić w planowane ciąże i mieć dostęp do taniej antykoncepcji. Takie zmiany mogłyby sprawić, że liczba aborcji w kraju zmniejszy się z obecnych 100 tys. do ok. 30 tys. rocznie. (…) Ponieważ wiadomo, że do 3. miesiąca ciąży płód nie ma zdolności do samodzielnego przetrwania poza organizmem matki, w związku z czym w większości cywilizowanych krajów do tego momentu można dokonywać aborcji”.

W swoich wypowiedziach wyraziła również uznanie dla Natalii Przybysz, która odważnie opowiedziała o swojej decyzji związanej z aborcją, co w jej ocenie jest ważnym krokiem w kierunku większej akceptacji tego tematu w społeczeństwie.

Senyszyn nie ogranicza się tylko do kwestii związanych z prawami kobiet; opowiada się także za równouprawnieniem osób LGBT, co świadczy o jej szerokim spojrzeniu na sprawy równościowe oraz walkę o prawa wszystkich grup społecznych.

Życie prywatne

Joanna Senyszyn pochodzi z rodziny, w której ma znaczące wsparcie, jako córka Danuty i Ryszarda.

Ważnym aspektem jej życia osobistego jest małżeństwo z Bolesławem Senyszynem, który jest adwokatem, a w przeszłości pełnił funkcję sędziego.

Warto wspomnieć, że para ta nie doczekała się potomstwa.

Publikacje

Oto wybrane publikacje Joanny Senyszyn, które ukazują jej działalność badawczą oraz wkład w różne obszary nauki.

• Monografie- Konsumpcja żywności w świetle potrzeb i uwarunkowań (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1992),
• Elementy teorii konsumpcji (wraz z Marianną Daszkowską; Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1994),
• Potrzeby konsumpcyjne: wstęp do ekonomicznej teorii potrzeb (Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1995).

W zakresie redakcji prac zbiorowych, Joanna Senyszyn również przyczyniła się do wielu istotnych publikacji:

• Równouprawnienie kobiet (Wydawnictwo Akademii Morskiej, 2011),
• Prawa zwierząt (Stowarzyszenie „Polka Potrafi”, 2014),
• Zdeptana tęcza: o dyskryminacji społeczności LGBT+ (Stowarzyszenie „Polka Potrafi”, 2019).

Odznaczenia i wyróżnienia

Joanna Senyszyn otrzymała szereg prestiżowych odznaczeń, które podkreślają jej zasługi w dziedzinie edukacji i działalności społecznej. W 1994 roku została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, co stanowi wyraz uznania dla jej wybitnych osiągnięć.

W następnych latach, w 2006 oraz 2009, zdobyła wyróżnienia przyznawane przez widzów programu TVN24, znane jako „Lustro Szkła Kontaktowego”. Nagrody te są dowodem jej popularności oraz wpływu, jaki wywiera na opinię publiczną.

W 2018 roku, Joanna Senyszyn została uhonorowana tytułem „Ateisty Roku” przez Koalicję Ateistyczną, co również świadczy o jej aktywnej roli w debacie publicznej oraz zaangażowaniu w kwestie związane z laicyzacją społeczeństwa.

---

Oceń: Joanna Senyszyn

---