Angelika Fojtuch

---

Życiorys

Angelika Fojtuch, od roku 2013, jest związana z Uniwersytetem Artystycznym w Poznaniu jako doktorantka. Wcześniej, w latach 2012–2013, pełniła funkcję asystentki w Katedrze Intermediów na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Swoje wykształcenie zdobyła, studiując rzeźbę na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, a także rzeźbę i intermedia w ASP w Krakowie oraz turystycznym ASP w Gdańsku, a także intermedia na poznańskiej ASP. W 2005 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni intermedialnej kierowanej przez prof. Grzegorza Klamana.

W twórczości Angeliki istotne są elementy osobiste, które ukazują się na granicy życia prywatnego i publicznego. Jej dzieła, takie jak mamix (2002), onitoja (2003) oraz wystawa ajababy (Toruń, 2005), badają temat genealogii oraz biologicznych więzi między kobietami, a także kobiecej fizjologii. W kontekście wykluczenia kobiet i społecznym braku zrozumienia ich potrzeb odnosi się do tych tematów w akcji „Kochamy się, ale nie aż tak żeby” (2004).

Praca „Lubię bawić się lalą” (2003), w której wykazuje znaczny dystans, staje się krytycznym komentarzem na temat uprzedmiotowienia i seksualizacji kobiet. Kompozycje „Twoja” (2005) oraz „Święto kobiet” (2004) i „Jaka miłość, taka sztuka” (2005) oferują ironiczne spojrzenie na relacje międzyludzkie, koncentrując się na dynamice między kobietą a mężczyzną.

Angelika Fojtuch często wykorzystuje performance, które są zarówno minimalistyczne, jak i niezwykle sugestywne, co pozwala jej na bezpośredni kontakt z publicznością. W wspomnianej już akcji „Twoja” artystka podejmuje działania, które prowadzą do szokujących momentów, mówiąc do jednego z mężczyzn, „biegnij kurwa, biegnij!”. Taki zwrot sprawił, że oszołomiony chłopak wyniósł artystkę na zewnątrz gdańskiej Modelarni.

Jej performance „ZŁOdzieje” (2005) zarejestrowany w formie wideo, odnosi się do kobiecych fobii i obsesji, a także histerii, jako przypisanej kobiecym emocjom. Zdjęcie przedstawiające Fojtuch, żebrzącą półnago na mrozie w pampersie oraz chodziku dla seniorów z napisem „Jestem kobietą. Bóg zapłać!” (2004) zdobyło uznanie i znalazło się na okładce feministycznego pisma „Zadra”, w numerze 1(18)/2004. Ponadto, artystka jest znana jako organizatorka i kuratorka forum sztuki port performance.

Wystawy i festiwale

Angelika Fojtuch to artystka, której prace były prezentowane na licznych wystawach i festiwalach zarówno w Polsce, jak i za granicą. Poniżej przedstawiamy przegląd wybranych wydarzeń z jej kariery artystycznej w chronologicznym porządku:

• 2014: Atlas nowoczesności Muzeum Sztuki w Łodzi, Polska; RUPTURES & CONVERGENCES w OKiS & KUAD w Stambule, Turcja; Quadriennale Düsseldorf 2014, ONOMATO w Düsseldorfie, Niemcy; Live Action w Göteborgu, Szwecja,
• 2013: REFUGIUM / Mischpoke e.V. w BIS – Zentrum für offene Kulturarbeit w Mönchengladbach, Niemcy,
• 2012: Future of Imagination 8 w Goodman Arts Centre w Singapurze; Festival INFR’ACTION12 w Sète, Francja; Festiwal w Laboratorium Kultury SOKOŁOWSKO w Sokołowsku, Polska,
• 2001: Projekt Wzgórza trzy w SAOZ w Krakowie i Lipnicy Murowanej,
• 2002: Reset w Bunkrze Sztuki w Krakowie; City Transformers w Stoczni w Gdańsku,
• 2003: IV Festiwal Sztuki Nowych Mediów Videokont w Galerii KONT w Lublinie; Precedens 06 w TCK w Tarnowskich Górach,
• 2004: Święto kobiet w Galerii Lokal w Krakowie,
• 2005: Zoon Politikon w BGSW w Słupsku; Audiotourism w CSW Łaźnia w Gdańsku oraz w Narodowym Centrum Sztuki Współczesnej w Kaliningradzie; ajababy, wystawa indywidualna w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu,
• 2006: Przerwane połączenia w Zachęcie w Warszawie; Policja w Bunkrze Sztuki w Krakowie; YOU WON’T FEEL A THING w Kunsthaus w Dreźnie; Panie Proszą Panów w CSW Łaźnia w Gdańsku,
• 2007: Art Hall w Tallinnie, Estonia; Neuer Berliner Kunstverein w Berlinie, Niemcy; Galeria ESC w Grazu, Austria; Galeria Manhattan w Łodzi; BWA w Zielonej Górze, Polska,
• 2008: NADA Art Fair w Miami, USA; VIENNA FAIR w Wiedniu, Austria; Liste 08 The Young Art Fair w Bazylei, Szwajcaria; WORDS 2 w Sub Urban w Rotterdamie, Holandia; CCA w Tel Awiwie, Izrael,
• 2009: 2. Biennale Sztuki Współczesnej w Muzeum Sztuki Współczesnej w Salonikach, Grecja,
• 2010: III Międzynarodowa Biennale Performansu DEFORMES w Santiago, Valparaíso, Valdivia, Chile,
• 2011: NIPAF’11 w Tokio i Osace, Japonia.

Każda z wymienionych wystaw stanowi cenny wkład w aktualny dyskurs artystyczny, gdzie Fojtuch prezentuje nie tylko swoje pomysły, ale też krytyczne spojrzenie na współczesność.

---

Oceń: Angelika Fojtuch

---