Piotr Michał Łukawski, urodzony 10 listopada 1972 roku w pięknej Gdyni, to znany i utalentowany polski aktor teatralny i filmowy.
Życiorys
Piotr Łukawski jest wybitnym artystą, który swą edukację rozpoczął w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni Orłowie, gdzie studiował na Wydziale Fotografii Artystycznej. Po ukończeniu liceum, w latach 1994–1996, podjął naukę w Studium Aktorskim przy Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie, co stanowiło ważny krok w jego karierze artystycznej.
Rok 2000 okazał się przełomowy dla Łukawskiego, gdyż został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, z Wydziałem Aktorskim z siedzibą we Wrocławiu, co umożliwiło mu kontynuację karier w teatrach. W latach 2000–2004 pełnił funkcję asystenta na zajęciach „Sceny klasyczne” na Wydziale Aktorskim, współpracując z profesor Krzesisławą Dubiel oraz profesor Genowefą Wydrych.
Jego debiut teatralny miał miejsce również w 2000 roku, na deskach Sceny Kameralnej Teatru Wybrzeże, gdzie wystąpił w przedstawieniu „Po deszczu” autorstwa Sergiego Belbla, w reżyserii Anny Augustynowicz. Łukawski przez pięć lat, od 2001 do 2006 roku, był związany z Teatrem Polskim w Poznaniu, a następnie w 2007 roku dołączył do zespołu Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
Artysta współpracował nie tylko z tymi teatrami, ale również z Teatrem Polskim we Wrocławiu oraz Teatrem Współczesnym we Wrocławiu, co świadczy o jego wszechstronności i umiejętnościach aktorskich.
Filmografia
Oto wyczerpujący przegląd filmografii Piotra Łukawskiego, który obejmuje różnorodne role i projekty filmowe w ostatnich latach.
- 2024: Miłość jak miód, reż. Maciej Migas, jako mąż Gośki,
- 2023: Bracia, reż. Maciej Migas, jako ojciec Marty,
- 2023: Korona Królów. Jagiellonowie, reż. Krzysztof Łukaszewicz, jako kupiec Ludwik,
- 2022: Iluzja, reż. Maria Marta Minorowicz, jako detektyw,
- 2022: Zachowaj spokój, reż. Michał Gazda, jako techniczny w galerii handlowej,
- 2021: 25 lat niewinności, serial fabularny, reż. Jan Holoubek, jako gość,
- 2021: Kamerdyner, serial tv, reż. Filip Bajon, jako Brunon Kroll,
- 2021: Klangor, reż. Łukasz Kośmicki, jako strażnik dyżurny,
- 2021: Komisarz Alex, reż. Mariusz Palej, jako Sebastian Krzywicki „Krzywy”,
- 2021: Mecenas Porada, reż. Bartosz Prokopowicz, jako Hubert,
- 2021: Pan Młody, film krótkometrażowy, reż. Jan Saczek, jako wujek,
- 2021: M jak miłość jako gangster Andrzej „Herman” Hermanowicz,
- 2021: Żeby nie było śladów, reż. Jan P. Matuszyński, jako komendant posterunku,
- 2020: Na Wspólnej jako Roch Skarzyński,
- 2020: 25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy, reż. Jan Holoubek, jako gość,
- 2020: Archiwista, reż. Maciej Żak, jako mecenas Marczak,
- 2020: Barwy szczęścia, reż. Piotr Wereśniak, jako Michał Czarny,
- 2020: Bez skrupułów, reż. Jacek Bromski, jako celnik,
- 2020: Malowidło, jako Waldemar,
- 2020: W głębi lasu, reż. Leszek Dawid, Bartosz Konopka, jako ojciec,
- 2019: Solid Gold, reż. Jacek Bromski, jako celnik,
- 2019: Na dobre i na złe, reż. Artur Urbański, jako policjant Kosiński,
- 2019: Stulecie Winnych, reż. Piotr Trzaskalski, jako majster,
- 2019: Ukryta gra, reż. Łukasz Kośmicki, jako mężczyzna w warszawskiej spelunie,
- 2018: 1983, reż. Agnieszka Holland, jako Konrad Wędzicha,
- 2018: Planeta singli 2, reż. Sam Akina, jako lekarz,
- 2018: Kamerdyner, reż. Filip Bajon, jako Brunon Kroll,
- 2018: Ostatni hrabia. Edward Bernard Raczyński (spektakl telewizyjny), reż. Krzysztof Magowski, jako turysta,
- 2018: Ślad, reż. Okil Khamidov, jako Wacław Iwański,
- 2018: Ślepnąc od świateł, reż. Krzysztof Skonieczny, jako sierżant,
- 2018: Dziewczyny ze Lwowa, reż. Adam Wojtyszko, jako człowiek Kamyka,
- 2017: Wojenne dziewczyny, reż. Michał Rogalski, jako inkasent,
- 2017: Lekarze na start, reż. Leszek Korusiewicz, jako Marian Koniuszko,
- 2017: Ojciec Mateusz, reż. Maciej Dutkiewicz, jako policjant,
- 2016: Blondynka, reż. Mirosław Gronowski, jako taksówkarz,
- 2016: M jak miłość, reż. Ryszard Zatorski, jako lekarz,
- 2016: Ojciec Mateusz, reż. Wojciech Nowak, jako policjant,
- 2015: Broniewski, reż. Adam Orzechowski (spektakl telewizyjny), jako Daszewski, Hempel,
- 2015: Blondynka, reż. Mirosław Gronowski, jako strażak,
- 2015: Na dobre i na złe, reż. Grzegorz Lewandowski, jako Karol Głowacz,
- 2015: Prokurator, reż. Jacek Filipiak, jako Mariusz,
- 2014: Na krawędzi, reż. Maciej Dutkiewicz, jako policjant,
- 2013: Czas honoru, reż. Katarzyna Klimkiewicz, jako Paliwoda,
- 2013: Wałęsa. Człowiek z nadziei, reż. Andrzej Wajda, jako stoczniowiec, kolega Lecha,
- 2013: Lekarze, reż. Filip Zylber, jako ratownik medyczny,
- 2012: M jak miłość, reż. Ryszard Zatorski, jako psycholog,
- 2012: Prawo Agaty, reż. Maciej Migas, jako policjant,
- 2011: Czarny czwartek, reż. Antoni Krause, jako Hugon Malinowski,
- 2011: Plebania, reż. Jerzy Sztwiertnia, jako pracownik browaru,
- 2011: Rezydencja, reż. Maciej Dejczer, jako headhunter,
- 2009: Miasto z morza, reż. Andrzej Kotkowski, jako ksiądz Jesionowski,
- 2008: Glina, reż. Władysław Pasikowski, jako „Ziomal”,
- 2008: Trzeci oficer, reż. Maciej Dejczer, jako lekarz,
- 2008: Egzamin z życia, reż. Waldemar Krzystek, jako policjant,
- 2007: Odwróceni, reż. Michał Gazda, jako policjant,
- 2007: Determinator, reż. Mirosław Gronowski, jako posterunkowy,
- 2007: Prawo miasta, reż. Krzysztof Lange, jako strażnik,
- 2006: Pierwsza miłość, reż. Okil Khamidov, jako Michalak,
- 2003: Lokatorzy, reż. Andrzej Kostenko, jako agent ubezpieczeniowy,
- 2000: Czarodziejskie krzesiwo (spektakl telewizyjny), reż. Jerzy Bielunas, jako dowódca straży,
- 1994: Msza za miasto Arras (spektakl telewizyjny), reż. Janusz Kijowski, jako mnich.
Role teatralne
Och-Teatr
W roku 2024 Piotr Łukawski zagrał postać Władymira w spektaklu „Koniec czerwonego człowieka”, którego reżyserką była Krystyna Janda, prezentując swoje umiejętności aktorskie na scenie tego eminentnego teatru.
Teatr Wybrzeże w Gdańsku
W roku 2023 wziął udział w inscenizacji „Kronika wypadków miłosnych”, reżyserowanej przez Jarosława Tumidajskiego, gdzie przyjął rolę Nieznajomego.
W poprzednich latach jego wystąpienia obejmowały:
- 2022: „Kim jest Pan Schmitt?” pod reżyserią Jana Hussakowskiego, w roli Pana Barana,
- 2022: „Śmierć komiwojażera”, gdzie zastępował Cezarego Rybińskiego jako Ben, reż. Radek Stępień,
- 2021: „Szelmostwa Lisa Witalisa” w reżyserii Joanny Zdrady, jako Niedźwiedź,
- 2021: „Sztuka”, reż. Adam Orzechowski, rola Serge,
- 2020: „Żabusia”, reż. Jarosław Tumidajski jako „Rak”,
- 2020: „Śmierć Iwana Iljicza”, reż. Franciszek Szumiński, jako Fiodor Pietrowicz Pietryszczew,
- 2019: „Niezwyciężony”, reż. Jarosław Tumidajski, w roli Alana,
- 2019: „Zaczarowana Królewna”, reż. Michał Derlatka, w wielu rolach, m.in. Króla, Rycerza, Dworzanina.
Wśród innych przedstawień były również:
- 2018: „Damy i huzary albo Play Fredro”, reż. Adam Orzechowski, jako Rembo,
- 2017: „Zakochany Szekspir”, reż. Paweł Aigner, rola Edmunda Tilneya,
- 2016: „Czyż nie dobija się koni?”, reż. Wojciech Kościelniak, jako Kid.
Piotr występował również w produkcjach jak „Wesołe kumoszki z Windsoru” czy „Tresowane dusze”, w reżyserii Pawła Aignera oraz Adama Orzechowskiego.
Teatr Polski w Poznaniu
W Teatrze Polskim w Poznaniu jego obecność była widoczna w różnorodnych spektaklach, takich jak:
- 2006: „Krawiec”, reż. Artur Tyszkiewicz, w roli Ekscelencji,
- 2006: „Hysterikon”, reż. Piotr Kruszczyński, jako Mężczyzna, który wpadł tylko na chwilę…,
- 2005: „Zemsta”, reżyser Piotr Cieplak, w roli Papkina,
- 2005: „Biesy”, reż. Marek Fiedor, jako Szatow.
Teatr Wybrzeże w Gdańsku
W jego karierze artystycznej nie mogło zabraknąć także występu w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W roku 2000 zagrał Goniec w produkcji „Po deszczu” w reżyserii Anny Augustynowicz.
Teatr Polski we Wrocławiu
W 2001 roku wystąpił w „Leworęcznej kobiecie” w reżyserii Moniki Pięcikiewicz, gdzie zagrał rolę Kierowcy, rozszerzając swoje doświadczenie teatralne.
Teatr Współczesny we Wrocławiu
W latach 2000-1999, jego wizja sceniczna w takich spektaklach jak „Zmierzch” czy „Pietruszka” zyskały uznanie widowni oraz krytyków.
Teatr Dramatyczny w Elblągu
Początkowo twórczość Piotra Łukawskiego wykraczała również do Teatru Dramatycznego w Elblągu, gdzie w 2007 roku miał styczność z różnorodnymi rolami, takimi jak Doktor Scuder czy Listonosz.
Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
W 1995 roku Łukawski zaprezentował swój talent w „Złotej Kaczce” w reżyserii Zbigniewa Marka Hassa, oraz partnerował w produkcjach jak „Czyż nie dobija się koni?” pod reż. Tomasz Dutkiewicz oraz „Msza za miasto Arras” w reżyserii Janusz Kijowski, gdzie zagrał Mnicha.
Nagrody
Piotr Łukawski otrzymał wiele nagród i wyróżnień w ciągu swojej kariery artystycznej. Poniżej przedstawiamy szczegółowy przegląd jego osiągnięć:
- 1999: Stypendium Ministra Kultury i Sztuki za wyróżniające osiągnięcia w nauce,
- 1999: Wyróżnienie na V Warsztatach Wydziałów Aktorskich w konkursie interpretacji wiersza w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie,
- 2000: II nagroda na XVIII Festiwalu Szkół Teatralnych za rolę Tota w sztuce Rodzina Totów Istvan Orkeny, reż. Krzysztof Dracz oraz za rolę Pigwy w sztuce Sen Nocy Letniej Wiliam Szekspir reż. Krzesisława Dubiel, Andrzej Hrydzewicz,
- 2000: Wyróżnienie w konkursie Szkół Teatralnych PPA we Wrocławiu za Dziecię Tkaczy sł. Jeremi Przybora, muz. Jerzy Wasowski, reż. Halina Śmiela-Jakobson,
- 2003: Nagroda na IV Festiwalu Dramaturgii Współczesnej Rzeczywistość Przedstawiona w Zabrzu za rolę Szatana w Portugalii, reż. Iwona Kempa,
- 2004: Najlepsza rola drugoplanowa w sezonie 2003/2004 wg miesięcznika „Teatr” w spektaklu Zoltan Egressy Portugalia, reż. Iwona Kempa,
- 2021: Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 20-lecia pracy artystycznej.
Przypisy
- Spektakl SZTUKA | Teatr Wybrzeże [online], 14.02.2021 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Tomasz Makowiecki | Jacek Woźniak (muzyk) | Magdalena Smalara | Bogusław Danielewski | Mirosław Tomaszewski | Michał Kusz | Jerzy Kozłowski (muzyk) | Małgorzata Warda | Maciej Warda | Eryk Kulm (muzyk) | Iza Kowalewska | Iwona Siekierzyńska | Irena Melcer | Angelika Fojtuch | Janusz Bałanda-Rydzewski | Marcel Szytenchelm | Ewa Greś | Katarzyna Z. Michalska | Paweł Nowak (akordeonista) | Ania MarsonOceń: Piotr Łukawski