Paweł Orłowski

Polityka i administracja

Paweł Orłowski, urodzony 6 lutego 1976 roku w Gdyni, jest znanym polskim politykiem oraz prawnikiem, który zdobył uznanie na lokalnej i krajowej scenie politycznej. Jego kariera obejmuje wiele istotnych ról w administracji samorządowej oraz stanowisk publicznych.

W latach 2006–2010 pełnił funkcję wiceprezydenta Sopotu, gdzie jego działania miały wpływ na rozwój tego nadmorskiego miasta. Następnie, w kadencji VI, został wybrany na posła na Sejm, co otworzyło przed nim możliwości pracy na rzecz całego kraju. Jako podsekretarz stanu w latach 2011–2015, wchodził w skład ministerstw odpowiedzialnych za rozwój regionalny, co dodatkowo umocniło jego pozycję jako eksperta w tej dziedzinie.

W kolejnych latach, w okresie 2016–2018, zasiadał w zarządzie województwa pomorskiego, gdzie kontynuował działalność na rzecz rozwoju społeczeństwa i gospodarki w regionie. Jego doświadczenie i wiedza sprawiają, że jest istotnym członkiem polskiej polityki lokalnej i regionalnej.

Życiorys

Paweł Orłowski uzyskał wykształcenie na Wydziale Prawa i Administarcji Uniwersytetu Gdańskiego, a także ukończył podyplomowe studium dotyczące projektów europejskich. W swojej karierze zawodowej pracował jako urzędnik w administracji miejskiej w Sopocie. W roku 2002 objął stanowisko rzecznika prasowego prezydenta Sopotu, Jacka Karnowskiego.

W wyborach samorządowych w 2006 roku zdobył mandat radnego rady miejskiej. Jednak niedługo po tym zrezygnował z tego stanowiska, aby objąć funkcję wiceprezydenta miasta. Z ramienia Platformy Obywatelskiej bez powodzenia kandydował do Sejmu w okręgu gdańskim w 2007 roku.

Po tragicznej śmierci Arkadiusza Rybickiego w wyniku katastrofy polskiego samolotu Tu-154 w Smoleńsku, Orłowski uzyskał prawo do objęcia mandatu poselskiego, na co zgodził się. Swoje ślubowanie poselskie złożył 5 maja 2010 roku. W następnych wyborach w 2011 roku ubiegał się o reelekcję, jednak bez powodzenia.

Przez pewien czas, od 12 grudnia 2011 roku, pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego, a 28 listopada 2013 roku został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju. W 2015 roku ponownie startował z ramienia PO do Sejmu, a w listopadzie tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra.

12 września 2016 roku powołano go na członka zarządu województwa pomorskiego, gdzie pełnił tę rolę do 26 listopada 2018 roku. Od 2019 roku objął stanowisko przewodniczącego Rady Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego. Był także członkiem zarządu Międzynarodowych Targów Gdańskich do 2024 roku. Następnie objął funkcję prezesa zarządu Gdańskiej Agencji Rozwoju Gospodarczego.

Odznaczenia

Paweł Orłowski jest osobą, która otrzymała szereg ważnych odznaczeń za swoje zasługi oraz działalność na rzecz społeczności lokalnych. Wśród nich wyróżnia się:

  • odznaka honorowa za zasługi dla samorządu terytorialnego w roku 2015,
  • komandor z gwiazdą Orderu Zasługi przyznany przez Norwegię w roku 2012.

Przypisy

  1. Paweł Orłowski nowym prezesem zarządu Gdańskiej Agencji Rozwoju Gospodarczego. gospodarkamorska.pl, 14.10.2024 r. [dostęp 15.10.2024 r.]
  2. Rada Uczelni powołana. gumed.edu.pl, 28.01.2021 r. [dostęp 30.01.2021 r.]
  3. Przemówienieinauguracyjne rektora profesora Marcina Gruchały. „Gazeta GUMed”. Nr 10, s. 10, październik 2019 r. [dostęp 29.10.2020 r.]
  4. Paweł Orłowski w zarządzie województwa pomorskiego. Zajmie się opieką zdrowotną i polityką społeczną. dziennikbaltycki.pl, 12.09.2016 r. [dostęp 12.09.2016 r.]
  5. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 09.10.2015 r.]
  6. 38 samorządowców z województwa pomorskiego wyróżnionych Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego. mac.gov.pl, 03.09.2015 r. [dostęp 04.09.2015 r.]
  7. Paweł Orłowski będzie nowym wiceprezydentem Sopotu. gazeta.pl, 20.11.2006 r. [dostęp 04.09.2015 r.]
  8. Orłowski odchodzi do Sejmu, Gappa zostaje. dziennikbaltycki.pl, 04.05.2010 r. [dostęp 04.05.2010 r.]
  9. Port PO-PZPR w MTG SA – czy wicemarszałek zarobi 350 tys. zł?. wybrzeze24.pl, 09.04.2019 r. [dostęp 22.12.2020 r.]
  10. Zarząd i dyrekcja. mtgsa.com.pl. [dostęp 22.12.2020 r.]
  11. Årsberetning 2012. Det kongelige hoff. kongehuset.no, marzec 2013 r. s. 44–45. [dostęp 04.09.2015 r.]

Oceń: Paweł Orłowski

★★★★★
Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:20