Wiesława Kwiatkowska

---

Życiorys

Wiesława Kwiatkowska, córka robotnika portowego, przeżyła dramatyczne wydarzenia związane z II wojną światową, gdy została wysiedlona wraz z rodziną do wsi Kowala Stępocina znajdującej się blisko Radomia. Po zakończeniu wojny wróciła do Gdyni, gdzie zrealizowała swoje marzenie o wykształceniu, kończąc filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim.

W latach 1980–1981 zaangażowała się w pracę na rzecz „Solidarności”, gdzie w sekcji historycznej Zarządu Regionu w Gdańsku gromadziła materiały dotyczące wydarzeń Grudnia 1970 na Wybrzeżu. Jej działania nie przeszły niezauważone, co doprowadziło do jej aresztowania po wprowadzeniu stanu wojennego. W wyniku wyroku Sądu Marynarki Wojennej w Gdyni, została skazana na pięć lat więzienia, jednak udało jej się wyjść na wolność w marcu 1983 roku, po złagodzeniu kary przez Najwyższą Izbę Wojskową.

Wiesława Kwiatkowska nie zrezygnowała z walki o prawdę i wolność, współpracując z wydawnictwami podziemnymi. Wspomagała również kapelana „Solidarności”, ks. Hilarym Jastakiem. Dzięki jej wysiłkom w 1986 roku ukazała się publikacja „Grudzień 1970 w Gdyni” przygotowana przez Archiwum „Solidarności”. Rok później, w czasie wizyty Jana Pawła II w Gdyni, została prewencyjnie zatrzymana wraz z innymi działaczami opozycji.

Po 1989 roku, Kwiatkowska kontynuowała dziennikarską działalność, pracując w „Tygodniku Gdańskim” oraz w gdyńskim oddziale „Dziennika Bałtyckiego”. W swoim dorobku ma również wywiad-rzekę z Andrzejem Gwiazdą pod tytułem „Gwiazda miałeś rację” (1990) oraz kilka książek przybliżających historię Gdyni, w tym: „Grudniowa apokalipsa” (1993), „Są wśród nas” wspólnie z Izabellą Greczanik-Filipp (2000), „Gdyńskie cmentarze. O twórcach miasta, portu i floty” z córką Małgorzatą Sokołowską (2003) oraz „Encyklopedia Gdyni”, stworzona razem z Małgorzatą Sokołowską i Izabellą Greczanik-Filipp (2006).

W 1995 roku Wiesława Kwiatkowska znalazła się w trudnej sytuacji, gdy została skazana na trzy miesiące więzienia w zawieszeniu. Powód? Jej stwierdzenie opublikowane w „Dzienniku Bałtyckim”, w którym twierdziła, że sędzia prowadzący proces dotyczący Grudnia 1970 uzgadniał wyrok w Warszawie, zostało uznane za obrazę sądu. Po długim życiu poświęconym walce o prawdę i sprawiedliwość, Kwiatkowska została pochowana na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 4-13-13).

Odznaczenia i nagrody

W ciągu swojej znakomitej kariery, Wiesława Kwiatkowska otrzymała liczne odznaczenia oraz nagrody, uznające jej wkład w rozwój lokalnej społeczności i działalność na rzecz wolności.

• 2002: Medal Rady Miasta Gdyni im. Eugeniusza Kwiatkowskiego „za wybitne zasługi dla Gdyni”,
• 2006: Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (nadany pośmiertnie),
• 2010: Krzyż Solidarności Walczącej (nadany pośmiertnie),
• 2016: Krzyż Wolności i Solidarności (nadany pośmiertnie).

---

Oceń: Wiesława Kwiatkowska

---