Andrzej Ameljańczyk


Andrzej Jan Ameljańczyk, który przyszedł na świat 5 sierpnia 1949 roku w Gdyni, jest postacią o wielowymiarowej karierze. Jako generał dywizji, pełnił ważne funkcje w polskiej armii, a jego wiedza oraz doświadczenie w dziedzinie informatyki i cybernetyki czyniły go jednym z wiodących specjalistów w swej branży.

Od 1995 do 2003 roku, Ameljańczyk zajmował wysoką pozycję jako rektor komendant Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie prowadził prace nad nowymi technologiami i szkoleniem kadr wojskowych. Jego wkład w rozwój akademicki oraz militarystyczny Polski pozostaje niezatarte, a działalność naukowa wzbogaciła dorobek uczelni, którą kierował.

Jako wojskowy urzędnik państwowy oraz konsularny, pełnił również istotne funkcje w administracji, co potwierdza jego wszechstronność i zdolności organizacyjne.

Życiorys

Andrzej Ameljańczyk urodził się i wychował w Sokółce. W latach 1969–1973 studiował cybernetykę o specjalności wojskowej na Wydziale Cybernetyki Wojskowej Akademii Technicznej. Po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę jako asystent w Instytucie Systemów Informatycznych. Równocześnie angażował się w studia III stopnia w Centrum Cybernetyki Stosowanej i Informatyki Polskiej Akademii Nauk w latach 1973–1975, co umożliwiło mu późniejsze objęcie stanowiska adiunkta.

W 1979 roku uzyskał habilitację w zakresie nauk technicznych, a w latach 1983–1989 pełnił obowiązki dziekana swojego wydziału. W 1987 roku nadano mu tytuł naukowy profesora. W następnych latach, często zasiadał w kolegium rektorskim, gdzie odpowiadał za sprawy dydaktyczne oraz naukowe – w latach 1989–1992 jako prorektor ds. dydaktycznych, a w latach 1992–1995 jako prorektor ds. naukowych.

W 1995 roku został wybrany na rektora uczelni, co wiązało się z awansem na stopień generała brygady. Jeszcze w 1997 roku uzyskał kolejny awans, tym razem do stopnia generała dywizji. Pełnił funkcję rektora Komendanta Wojskowej Akademii Technicznej przez dwie kolejne kadencje aż do 2003 roku.

Po zakończeniu kadencji, Andrzej Ameljańczyk zaangażował się w informatyzację Sił Zbrojnych. W latach 2003–2004 był dyrektorem Departamentu Polityki Zbrojeniowej Ministerstwa Obrony Narodowej. Ponadto, był odpowiedzialny za uzbrojenie Polski w ramach NATO. W tym samym roku dowodził logistyką wojsk polskich podczas misji w Iraku i Afganistanie jako Szef Logistyki Wojsk Lądowych. W latach 2004–2008 reprezentował Polskę w Europejskiej Agencji Obrony, a w lutym 2008 przeszedł do rezerwy.

W latach 2008–2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Systemów Informatycznych, w którym wcześniej również pracował. Dodatkowo, w latach 2003–2010 jako profesor wizytujący prowadził wykłady na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego oraz w Wyższej Szkole Technologii Informatycznych w Warszawie. W 2010 roku został wybrany na członka korespondenta Komitetu Informatyki Polskiej Akademii Nauk. Ostatecznie, w 2017 roku przeszedł na emeryturę.

Działalność naukowa

Andrzej Ameljańczyk posiada znaczący dorobek naukowy, który został potwierdzony licznymi publikacjami, co dowodzi jego zaangażowania w rozwój wiedzy. Jego katalog zainteresowań badawczych obejmuje tematy takie jak optymalizacja wielokryterialna, teoria gier, badania operacyjne oraz matematyka dyskretna.

Ameljańczyk podejmuje refleksję teoretyczną nad nowoczesnym i przyszłym polem walki, koncentrując się na modelowaniu sytuacji konfliktowych w kontekście cybernetycznym oraz algorytmach rozpoznawania wzorców używanych w diagnostyce medycznej. Jako pionier w Polsce, zajmował się uporządkowaniem wiedzy z zakresu optymalizacji wielokryterialnej, a jego propozycja autorskiego ujęcia optymalizacji ogólnej pojawiła się w 1984 roku.

Oprócz tego, poddał krytyce koncepcję ośrodka, zaproponowaną przez Wernera Schmeidlera, w zakresie rozwiązań gier kooperacyjnych z wieloma osobami. Rozwinął także teorię modeli negocjacyjnych oraz przetargowych, przyczyniając się do ewolucji grupowego podejmowania decyzji oraz optymalizacji.

W jego dorobku znajduje się także projekt „Program robotyzacji przyszłego pola walki” z 2004 roku, który był realizowany w ramach programu Future Combat Systems. Doświadczenie w sztabie wojskowym zmieniło kierunek jego zainteresowań badawczych, kładąc nacisk na modelowanie oraz optymalizację systemów wspierających podejmowanie decyzji w medycynie.

Ameljańczyk poświęca również dużo uwagi wykorzystaniu wielokryterialnych algorytmów w diagnostyce medycznej oraz nowoczesnym metodom modelowania matematycznego w sektorze zdrowia. Jako rektor, umiejętnie kształtował politykę kadrową, co pozwoliło uczelni zająć wysokie miejsca w rankingach jakości dydaktyki i innowacji badań.

Jego zaangażowanie w reformy w obszarze wyższego szkolnictwa wojskowego, jako członka rady rektorów polskich uczelni, miało kluczowe znaczenie dla wprowadzenia znaczących zmian. Bezskutecznie walczył o nadanie Wojskowej Akademii Technicznej statusu uniwersytetu, a także zainicjował projekt Parku Nauki i Techniki „Technopolis”, jednak plan ten napotkał przeszkody finansowe.

Inspiracje płynące z doświadczeń wojennych doprowadziły go do zorganizowania kierunku interdycyplinarnych studiów „informatyka w medycynie”, realizowanych w Wojskowej Akademii Technicznej. Jest aktywnym członkiem wielu stowarzyszeń naukowych, takich jak Polskie Towarzystwo Cybernetyczne, Polskie Towarzystwo Badań Operacyjnych i Systemowych, Polskie Towarzystwo Symulacji Komputerowej oraz Polskie Towarzystwo Informatyczne. Jego działalność znajduje także odbicie w ramach międzynarodowych organizacji, w tym Towarzystwa Komunikacji i Elektroniki Sił Zbrojnych oraz NATO Science and Technology Organization.

Publikacje

Andrzej Ameljańczyk jest autorem licznych prac naukowych, które wniosły istotny wkład w rozwój różnych dziedzin. W jego bibliografii znajdują się między innymi:

  • optymalizacja wielokryterialna w problemach sterowania i zarządzania, Wrocław: Ossolineum, 1984, brak numerów stron w książce,
  • modelowanie repozytorium oraz analiza efektywności informacyjnej wytycznych i ścieżek klinicznych,
  • budowa nowoczesnej aplikacji ICT do wsparcia badań naukowych w dziedzinie innowacyjnych metod diagnostyki i leczenia chorób cywilizacyjnych,
  • system wspomagania ćwiczeń symulacyjnych oraz doskonalenia procedur w działaniu organów nadzoru sanitarnego w przypadku zatruć i chorób zakaźnych przenoszonych drogą pokarmową.

Odznaczenia

Andrzej Ameljańczyk jest osobą wyróżniającą się w dziedzinie techniki i wynalazczości, co zostało docenione poprzez liczne odznaczenia, które otrzymał w trakcie swojej kariery.

  • Order Odrodzenia Polski: Krzyż Kawalerski, przyznany 4 sierpnia 1994,
  • Krzyż Oficerski,
  • Krzyż Komandorski, przyznany 3 września 2001, – „za działalność w obszarze rozwoju techniki i wynalazczości”,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Krzyż Komandorski Innowacji Wojskowej,
  • Medal Honorowy Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów im. Tadeusza Sendzimira,
  • Medal Euroatlantycki.

Przypisy

  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 03.09.2001 r. o nadaniu orderów [online], isap.sejm.gov.pl.
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 04.08.1994 r. o nadaniu orderów. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 07.01.2019 r.]
  3. Chojnacki ↓, s. 181–191.
  4. Chojnacki ↓, s. 172–175.
  5. Chojnacki ↓, s. 160–168.
  6. Chojnacki ↓, s. 144–160.
  7. Dąbrowska ↓, s. 142.
  8. Dąbrowska ↓, s. 141.

Oceń: Andrzej Ameljańczyk

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:12