PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście

---

Dane podstawowe

Kapitał zakładowy Spółki wynoszący 165 919 000,00 złotych podzielony jest na 331 838 równych i niepodzielnych udziałów, z których każdy ma wartość 500 złotych. Udziały w tym kapitale zostały rozdzielone w następujący sposób:

• 222 218 udziałów (65,98%) posiadają Polskie Koleje Państwowe Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie,
• 34 000 udziałów (10,1%) należy do województwa pomorskiego,
• 42 000 udziałów (12,47%) posiada Gmina Miasto Gdańsk,
• 7 000 udziałów (2,08%) należy do Gminy Miasto Sopot,
• 25 600 udziałów (7,6%) posiada Gmina Miasto Gdynia,
• 4 000 udziałów (1,19%) należy do Gminy Miejskiej Pruszcz Gdański,
• 1 960 udziałów (0,58%) posiada Gmina Miejska Rumia.

Spółka jest także członkiem Związku Pracodawców Kolejowych.

Podczas szczytu przewozowego, pociągi kursują na trasie Gdańsk Śródmieście – Gdynia Cisowa co 7,5 minuty. W dni robocze oraz w soboty i niedziele w okresie letnich wakacji czas ten się wydłuża i wynosi 15 minut, a w soboty i niedziele poza sezonem letnim – 30 minut.

Na linii SKM głównie wykorzystywane są składy EN57 oraz EN71. Kluczowym odcinkiem tras tej linii jest linia 250 Gdańsk Śródmieście – Rumia, która biegnie równolegle z linią „dalekobieżną” 202 Gdańsk Główny – Stargard.

Co więcej, SKM prowadzi przewozy pasażerskie nie tylko w obrębie Trójmiasta, ale również w kierunku Kaszub oraz na trasie Gdańsk Główny – Gdańsk Stadion Expo.

Ponadto, linia Gdańsk Główny – Wejherowo nie jest jedyną trasą, na której kursują pociągi SKM. W obecnym czasie połączenia obejmują także kierunek do Lęborka. W przeszłości spółka obsługiwała kursy do takich miejscowości jak Ustka, Słupsk, Tczew, Malbork, Elbląg, Iława, Smętowo oraz Laskowice Pomorskie, a także na lokalnej trasie Gdańsk Główny – Gdańsk Brzeźno – Gdańsk Nowy Port. Z powodu nierentowności kursowanie na ostatnim odcinku tej trasy (Gdańsk Główny – Gdańsk Brzeźno) zostało zawieszone w 2005 roku.

Do 11 grudnia 2022 roku, załogi SKM obsługiwały również pociągi PKM do Kartuz, Kościerzyny i Żukowa.

W 2007 roku na przystankach SKM wprowadzono automaty biletowe, co znacznie ułatwiło podróżnym zakup biletów.

Historia

W historii transportu kolejowego w Trójmieście można wyróżnić wiele istotnych momentów, które znacząco wpłynęły na rozwój kolei w tym regionie. Warto zwrócić szczególną uwagę na rolę Gdańska w początkach kolei.

Początki kolei w Gdańsku

Kolej zadebiutowała w Gdańsku 19 lipca 1852 roku, kiedy to przebudowano Prużkę Wschodnią i połączono Gdańsk z Tczewem, a przez niego z Bydgoszczą i Berlinem. Z biegiem lat układ połączeń kolejowych ulegał znacznej rozbudowie. W 1870 roku powstała linia w stronę Sopotu oraz Wejherowa, tworząc większą sieć połączeń z innymi miastami. Obecnie linie te noszą numery 9 i 202. Dodatkowo, w Gdańsku Wrzeszczu wybudowano linię, która prowadziła do Starej Piły oraz dalej do Kartuz, a także kolej wąskotorową łączącą obszar Bramy Żuławskiej z Sztutowem oraz Giemlicami.

W 1912 roku rozpoczęto budowę dodatkowych torów wzdłuż istniejącej linii Gdańsk – Wejherowo, które miały służyć do ruchu podmiejskiego na trasie Gdańsk Główny – Sopot. Realizacja tego przedsięwzięcia wymagała rozbiórki niektórych budynków, co miało miejsce w okolicy planowanych torów. Niestety, prace te przerwał wybuch I wojny światowej.

Kolej w Wolnym Mieście Gdańsku

Po odzyskaniu przez Gdańsk statusu Wolnego Miasta, funkcjonowanie sieci kolejowej przejęły Polskie Koleje Państwowe, co przyczyniło się do dalszego rozwoju kolejnictwa w tym rejonie.

Po II wojnie światowej, początki SKM

Powstanie SKM

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęto proces odbudowy Gdańska oraz Gdyni, co wiązało się z koniecznością renowacji infrastruktury portowej i stoczniowej. Z powodu sprzyjających układów geograficznych, postanowiono zrealizować zaniechane plany modernizacjikolei rozpoczęte przez Prusy przed 1914 rokiem, co miało na celu zbudowanie miejskiej linii.

W 1945 roku w warsztatach kolejowych w Lubaniu Śląskim pozostały niemieckie zespoły trakcyjne berlińskiej kolei S-Bahn, które były zasilane niecodziennie dla polskich warunków napięciem 800 V prądu stałego. Zespół ten obejmował pojazdy ET165, ET166 oraz ET167, które udało się uratować podczas bombardowań Berlina, a następnie skierować na Dolny Śląsk.

Było ich 189 sztuk, potocznie nazywanych „Modrakami”. Z powodu nietypowego zasilania, wagony te nie mogły być wykorzystywane w warszawskim węźle kolejowym. Dlatego też zdecydowano, że będą one przeznaczone dla nowo budowanej linii w Trójmieście. Adaptacja tych pojazdów obejmowała przystosowanie do zasilania z sieci napowietrznej.

Prace projektowe zostały nadzorowane przez Biuro Elektryfikacji Kolei, wydzielone z Ministerstwa Komunikacji w 1947 roku. Oryginalny projekt SKM przygotowany przez prof. Romana Podoskiego zakładał wykorzystanie istniejącego torowiska, jednak w toku realizacji zdecydowano się na budowę nowego, wydzielonego torowiska dla kolei miejskiej na trasie Gdańsk Główny – Gdynia Główna, co miało być ostatecznie zrealizowane na podstawie projektu sprzed 1914 roku. Prace ziemno-budowlane rozpoczęto już w 1914 roku, a kontynuowane były po 1947 roku.

Lata 50. XX wieku

Pierwsza linia Gdańsk Główny – Gdańsk Nowy Port

Pierwszą linią oddaną do użytku była wiec trasa lokalna z Gdańska Głównego do Gdańska Nowego Portu. Mimo występujących problemów z brakiem kadry oraz niedoborem urządzeń potrzebnych do eksploatacji elektrowni, inauguracja miała miejsce 2 stycznia 1951 roku. Wkrótce jednak ruch został wstrzymany, a jego wznowienie miało miejsce 4 marca 1951 roku. Wówczas przywrócono użycie prostowników, które zostały odzyskane z okrętów podwodnych, co tymczasowo zaspokajało potrzeby nowo powstałej linii.

Druga linia Gdańsk Główny – Sopot

2 stycznia 1952 roku uruchomiono regularne połączenia elektryczne na trasie do Sopotu, wykonując ruch na jednotorowej linii od stacji Wrzeszcz. W krótkim czasie, bo już 15 maja 1952 roku, drugi tor dotarł do stacji Oliwa, a do 22 czerwca tego samego roku ruch na całej trasie prowadzono już po obu torach. Przed zakończeniem budowy, ze względu na opóźnienia w dostawach wyposażenia elektrycznych podstacji z Wielkiej Brytanii, linia była zasilana poprzez podstację tramwajową oraz inne pożyczone urządzenia.

Przedłużenie linii do Gdyni Głównej

22 lipca 1953 roku linię przedłużono aż do Gdyni Głównej, jednakże do 1 maja 1954 roku na przystanku stacja Orłowo funkcjonował jedynie jeden tor. W 1953 roku wybudowano także elektrowozownię w Gdyni Chyloni, jednak elektryfikacja torów do niej została zrealizowana dopiero dwa lata później, do tego czasu przynajmniej jedną lokomotywą parową przeprowadzano manewry.

Przedłużenie linii do Wejherowa

Od 15 stycznia 1956 roku pociągi elektryczne zaczęły kursować do Gdyni Chylonia, docierając ostatecznie do Wejherowa 31 grudnia 1957 roku. Na odcinku do Gdyni Głównej pociągi SKM nie miały wydzielonego torowiska i kursowały po torach dalekobieżnych.

Lata 60. XX wieku

W połowie lat 60. ubiegłego wieku więcej niż 250 tysięcy pasażerów dziennie korzystało z usług SKM. Problemem dla kolei była jednak niewystarczająca przepustowość, deficyt części zamiennych oraz niewielka ilość sprawnych poniemieckich jednostek przystosowanych do eksploatacji na napięciu 800 V, które miały być wykorzystywane przez 10 lat. W wyniku tych trudności podjęto decyzję o podziale trasy na dwa odcinki na przystanku Gdynia Stocznia. Odcinek do Wejherowa 20 października 1969 roku został przełączony na standardowe zasilanie 3000 V, co umożliwiło wprowadzenie nowoczesnych trójwagonowych zestawów trakcyjnych serii EN57 oraz skrócenie tras starych pojazdów.

Lata 70. XX wieku

Zmiana napięcia na 3000 V i wymiana taboru

W 1975 roku zapadła decyzja o zmianie napięcia zasilania na 3000 V. Stare poniemieckie wagony zostały ostatecznie wycofane z eksploatacji 18 grudnia 1976 roku, a na ich miejsce w ruchu zaczęły uczestniczyć nowe składy. Wówczas w całym systemie SKM zaczęto korzystać z elektrycznych zespołów trakcyjnych EN57 oraz trójczłonowych EW58, które charakteryzowały się znacznie większą mocą oraz dodatkowymi drzwiami, co ułatwiało wymianę pasażerów. Poprzednia zmiana napięcia spowodowała przerwanie rocznej produkcji EN57.

W 1976 roku do kursowania wprowadzono także kilka składów czterowagonowych EN71.

Lata 80. XX wieku

W 1981 roku zelektryfikowano odcinek pomiędzy Gdynią Główną a Chylonią, a ostatni wydzielony odcinek z sieci PKP – od Chyloni do Rumi – oddano do użytku w 1985 roku. W 1988 roku wprowadzono Elektroniczny System Kontroli Ruchu Pociągów (ESKD), który znacznie ułatwił zarządzanie informacjami o rozkładzie jazdy i umożliwił wprowadzenie elektronicznych tablic informacyjnych na stacjach.

Lata 90. XX wieku

W ostatniej dekadzie XX wieku można było zaobserwować spadek liczby pasażerów korzystających z kolei w Trójmieście. Pomimo tego SKM wciąż pozostawała kluczowym środkiem transportu publicznego w obrębie Gdańska i Gdyni. W 1993 roku do użytku weszły dwie jednostki EW60, które działały do 2000 roku, kiedy to trafiły do naprawy, z czasem ulegając kanibalizacji w celu naprawy innych składów.

22 grudnia 1997 roku uruchomiono przystanek Gdynia Cisowa, co umożliwiło przedłużenie relacji pociągów, które wcześniej kończyły na stacji Gdynia Chylonia.

XXI wiek

1 lipca 2001 roku PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście stała się samodzielną spółką, przejmującą mienie, pracowników i zadania związane z transportem kolejowym w tym regionie. Zmieniano także relacje na liniach kolejowych; 15 grudnia 2002 roku skrócono trasę z Gdańska Głównego do przystanku Gdańsk Brzeźno.

24 czerwca 2005 roku zakończono kursowanie pociągów na reszcie linii Gdańsk Główny – Gdańsk Nowy Port, a ostatni pociąg odjechał o godzinie 18:55 z Gdańska Brzeźna. Decyzja ta była spowodowana niską frekwencją, spowodowaną rosnącą konkurencją ze strony komunikacji miejskiej, zwłaszcza linii tramwajowych.

W styczniu 2007 roku na stacjach Gdańsk Główny, Gdańsk Oliwa, Sopot, Gdynia Główna oraz przystankach Gdańsk Zaspa i Sopot Kamienny Potok zainstalowano nowoczesne automaty do sprzedaży biletów, które umożliwiały zakup zarówno za pomocą monet, jak i banknotów.

W listopadzie 2007 roku do eksploatacji wprowadzono 4 jednostki EN57, które zostały odnowione w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Transport (SPOT) za około 18 milionów złotych, a ich modernizacja odbyła się w ZNTK „Mińsk Mazowiecki”. W kolejnym roku w Newagu zmodernizowano kolejny skład EN71-045, który po przeróbce zaczął mieć lepsze osiągi przyspieszenia.

Od września 2008 roku rozpoczęto program modernizacji taboru oraz przebudowy infrastruktury tramwajowej i kolejowej, którego całkowity koszt szacowano na 342,6 do 350 milionów złotych. W jego ramach zaplanowano między innymi budowę przystanku Gdańsk Śródmieście oraz modernizację istniejących stacji. W grudniu 2014 roku wprowadzono nowe tablice LCD w miejsce dotychczasowych analogowych systemów informacyjnych.

23 marca 2015 roku PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście podpisała umowę z Newagiem na dostawę 2 sztuk nowoczesnych 4-członowych Impulsów do obsługi trasy Gdańsk Śródmieście – Wejherowo. Przejścia na zmodernizowane trasy zaczęła SKM jeszcze w 2015 roku, w tym między innymi do Gdańska Wrzeszcza, Gdańska Osowa, Kartuzy oraz Kościerzyna.

W grudniu 2020 roku SKM podpisała umowę przewozową z Urzędem Marszałkowskim na kolejne lata działalności, co miało kluczowe znaczenie dla funkcjonowania kolei w Trójmieście.

11 grudnia 2022 roku z kolei SKM przestała obsługiwać PKM, a przejęli ją Polregio, co z kolei przyczyniło się do dalszego rozwoju transportu kolejowego w tym regionie.

Połączenia

PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście to kluczowy element transportu publicznego, który oferuje różnorodne połączenia. Wśród obsługiwanych przez nią linii, można wymienić:

• linia S1: Gdańsk Śródmieście – Gdynia Główna – Gdynia Chylonia – Gdynia Cisowa (łączna długość 28 km),
• linia S1: Gdańsk Śródmieście – Gdynia Główna – Gdynia Chylonia – Gdynia Cisowa – Rumia – Reda – Wejherowo (łączna długość 45 km),
• linia S1: Gdańsk Śródmieście – Gdynia Główna – Gdynia Chylonia – Gdynia Cisowa – Rumia – Reda – Wejherowo – Lębork (łączna długość 81 km),
• linia S500: Gdańsk Główny – Gdańsk Stadion Expo (łączna długość 4 km).

Infrastruktura

Linie

Obecne

S1: Gdańsk Śródmieście – Lębork

Linia S1 stanowi kluczowy element sieci Szybkiej Kolei Miejskiej, jaką oferuje Trójmiasto. Warto zaznaczyć, że wcześniej pociągi poruszały się także na odcinku Lębork – Słupsk, ale od 10 grudnia 2017 roku, trasę tę ograniczono do Lęborka i Gdańska Śródmieście.

Kilometry	Nazwa Stacji/Przystanku	Obraz	Dzielnica	Możliwości Przesiadek
0	Gdańsk Śródmieście	_	Śródmieście	Tramwaje Autobusy miejskie
1,1	Gdańsk Główny	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Autobusy podmiejskie Tramwaje Autobusy miejskie Autobusy regionalne
2,1	Gdańsk Stocznia	_	Aniołki Młyniska	Tramwaje
3,5	Gdańsk Politechnika	_	Aniołki Wrzeszcz Dolny	Tramwaje Autobusy miejskie
5,2	Gdańsk Wrzeszcz	_	Wrzeszcz Dolny Wrzeszcz Górny	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Autobusy dalekobieżne Autobusy regionalne Tramwaje Autobusy miejskie
6,4	Gdańsk Zaspa	_	Zaspa Młyniec Strzyża	Tramwaje Autobusy miejskie
8	Gdańsk Przymorze-Uniwersytet	_	Przymorze Małe Oliwa	Autobusy miejskie
9,1	Gdańsk Oliwa	_	Oliwa	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Tramwaje Autobusy miejskie Autobusy z marketów
10,3	Gdańsk Żabianka-AWFiS	_	Żabianka-Wejhera-Jelitkowo-Tysiąclecia Oliwa	Autobusy miejskie
11,4	Sopot Wyścigi	_	Karlikowo Świemirowo	Trolejbusy Autobusy miejskie
12,7	Sopot	_	Dolny Sopot	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Autobusy miejskie Trolejbusy
14,6	Sopot Kamienny Potok	_	Kamienny Potok	Trolejbusy Autobusy miejskie
16,9	Gdynia Orłowo	_	Orłowo	Pociągi regionalne Trolejbusy Autobusy miejskie
18,6	Gdynia Redłowo	_	Redłowo	Trolejbusy Autobusy miejskie
20,4	Gdynia Wzgórze Św. Maksymiliana	_	Wzgórze Św. Maksymiliana Śródmieście	Trolejbusy Autobusy miejskie
22	Gdynia Główna	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy regionalne
22,8	Gdynia Stocznia – Uniwersytet Morski	_	Grabówek	Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy regionalne
24,7	Gdynia Grabówek	_	Grabówek Leszczynki	Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy regionalne
26,1	Gdynia Leszczynki	_	Leszczynki Chylonia	Trolejbusy Autobusy regionalne
27,2	Gdynia Chylonia	_	Chylonia	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy regionalne
28,3	Gdynia Cisowa	_	Cisowa	Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy regionalne
31,2	Rumia Janowo	_	Janowo	Autobusy miejskie Autobusy regionalne
32,9	Rumia	_	Centrum	Pociągi regionalne Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie Autobusy regionalne
36,6	Reda	_	Centrum	Pociągi regionalne Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie Autobusy regionalne
39,2	Reda Pieleszewo	_	Pieleszewo	Autobusy miejskie
42,1	Wejherowo Śmiechowo	_	Śmiechowo	Autobusy miejskie
43,7	Wejherowo Nanice	_	Nanice	Autobusy miejskie Autobusy regionalne
45	Wejherowo	_	Śródmieście Dzielnica Zachodnia	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie Autobusy regionalne
49,6	Gościcino Wejherowskie	_	Gościcino	Autobusy miejskie Autobusy regionalne
55,6	Luzino	_	Luzino	Autobusy regionalne
60,4	Strzebielino Morskie	_	Strzebielino-Osiedle	_
64,7	Bożepole Wielkie	_	Bożepole Wielkie	_
71,5	Godętowo	_	Łęczyce	_
77,5	Lębork Mosty	_	Mosty	Autobusy miejskie
80,8	Lębork	_	Lębork	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec Autobusowy Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie Autobusy regionalne
_	_

S500: Gdańsk Główny – Gdańsk Stadion Expo

Pociągi na tej trasie wykorzystują zarówno torowiska byłej linii Gdańsk Główny – Nowy Port, jak i trasę towarową Gdańsk Główny – Gdańsk Zaspa Towarowa. Połączenie to powstało z myślą o Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej w 2012 roku, aby ułatwić przejazd kibiców z centrum Gdańska na stadion PGE Arena Gdańsk. Wydatki na remont starych linii oraz budowa nowego przystanku Gdańsk Stadion Expo były niezbędne do uruchomienia tego połączenia, które dziś odbywa się wyłącznie w dni sportowe lub targowe, bez ustalonego rozkładu jazdy oraz jest bezpłatne dla podróżnych.

Przystanek/Stacja	Obrazek	Rejon	Długość linii (km)	Opcja przesiadki
Gdańsk Stadion Expo	_	Letnica	3,960 km	_

Sprinter

Sprinter to nazwa pociągów przyspieszonych, uruchamianych przez SKM, które poruszają się na trasie między Gdańskiem Głównym a Rumią, omijając wybrane stacje. Ostatnie kursy w tej relacji przypadały na 2 września 2013 roku, gdy pociągi kursowały na trasie Gdynia Główna – Słupsk. Standardowa taryfa SKM obowiązywała do grudnia 2017 roku, po czym pociągi przyspieszone przestały kursować w elektrycznej trakcji.

Dawne

Tczew – Gdańsk Główny

Linia ta została zamknięta 11 grudnia 2016 roku, co zakończyło regularne kursy trójmiejskiej SKM na trasie Tczew – Gdańsk Główny.

Odległość (Km)	Nazwa Stacji/Przystanku	Obrazek	Dzielnica	Możliwości przesiadek
0,0	Tczew	_	Zatorze Nowe Miasto	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Autobusy dalekobieżne Autobusy miejskie
6,4	Miłobądz	_	_	Pociągi regionalne
10,4	Pszczółki	_	_	Pociągi regionalne Autobusy dalekobieżne
12,3	Skowarcz	_	_	Pociągi regionalne
15,3	Różyny	_	_	Pociągi regionalne
18	Cieplewo	_	_	Pociągi regionalne
20,9	Pruszcz Gdański	_	Osiedle Nad Radunią	Pociągi regionalne Autobusy miejskie
25,8	Gdańsk Lipce	_	Orunia-Św. Wojciech-Lipce	Pociągi regionalne Autobusy miejskie
28,3	Gdańsk Orunia	_	Orunia-Św. Wojciech-Lipce	Pociągi regionalne Autobusy miejskie
31,9	Gdańsk Główny	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Autobusy podmiejskie Tramwaje Autobusy miejskie
_	_

Gdańsk Główny – Gdańsk Nowy Port

Była to pierwsza linia SKM w Trójmieście, rozpoczynająca swoją działalność w 1867 roku. Niestety, w dniu 24 czerwca 2005 roku linia została zamknięta, a obecnie jedynie pociągi towarowe dojeżdżają do części tej trasy.

Nazwa Stacji/Przystanku	Obrazek	Dzielnica	Odległość linii
Gdańsk Główny	_	Śródmieście	0,140 km
Gdańsk Stocznia	_	Aniołki	1,043 km
Gdańsk Nowe Szkoty	_	Wrzeszcz	2,31 km
Gdańsk Kolonia	_	Letnica, Wrzeszcz	3,693 km
Gdańsk Zaspa Towarowa	_	Brzeźno, Letnica, Wrzeszcz	4,913 km
Gdańsk Brzeźno	_	Nowy Port	6,498 km
Gdańsk Nowy Port	_	Nowy Port	7,205 km

Wejherowo – Żarnowiec Elektrownia Jądrowa

Trasa ta powstała w 1986 roku, jako część projektu budowy Elektrowni Jądrowej w Żarnowcu. Po zamknięciu ruchu pasażerskiego w 1992 roku, linia została rozebrana, a ostatni jej fragment zamknięto 17 listopada 2004 roku, natomiast obecnie planuje się ew. reaktywację połączenia Wejherowo – Rybno.

Stacja/Przystanek	Zdjęcie	Dzielnica	Kilometr linii
Wejherowo	Brak	Śródmieście, Dzielnica Zachodnia	0
Wejherowo Cementownia	Brak	Brak	2,106 km
Orle	Brak	Brak	4,779 km
Góra Pomorska	Brak	Brak	7,39 km
Zamostne	Brak	Brak	9,939 km
Rybno Kaszubskie	Brak	Brak	12,317 km 0,00 km zmiana kilometrażu
Żarnowiec Elektrownia Wodna	Brak	Brak	7,74 km
Żarnowiec Elektrownia Jądrowa	Brak	Brak	10,09 km

S2: Gdańsk Wrzeszcz – Gdańsk Port Lotniczy – Gdynia Główna

Rozpoczęte 1 września 2015 roku, połączenie to było obsługiwane przez SKM do 10 grudnia 2022 roku, po czym przewozy na tej trasie przejęła PKM, z kolei PKM jest obecnie obsługiwana przez Polregio. Warto dodać, że część kursów na trasie Wrzeszcz kończyła na przystanku Gdańsk Osowa.

Kilometry	Nazwa Stacji/Przystanku	Obrazek	Dzielnica	Możliwości Przesiadek
0	Gdańsk Wrzeszcz	_	Wrzeszcz Dolny Wrzeszcz Górny	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Autobusy dalekobieżne Autobusy regionalne Tramwaje Autobusy miejskie
2,2	Gdańsk Strzyża	_	Strzyża	Tramwaje
3,8	Gdańsk Niedźwiednik	_	Brętowo Wrzeszcz Górny	Autobusy miejskie
5,3	Gdańsk Brętowo	_	Brętowo	Tramwaje Autobusy miejskie
7,4	Gdańsk Jasień	_	Jasień Brętowo Piecki-Migowo	Autobusy miejskie
8,9	Gdańsk Kiełpinek	_	Jasień	Autobusy miejskie
11,7	Gdańsk Matarnia	_	Matarnia	Autobusy miejskie
14,6	Gdańsk Port Lotniczy	_	Matarnia	Loty pasażerskie krajowe Loty pasażerskie międzynarodowe Autobusy miejskie
15,3	Gdańsk Rębiechowo	_	Matarnia	_
20,2	Gdańsk Osowa	_	Osowa	Pociągi regionalne Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie
27,3	Gdynia Karwiny	_	Karwiny/Wielki Kack/Mały Kack	Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy z marketów
33,5	Gdynia Stadion	_	Wzgórze św. Maksymiliana/Mały Kack	Trolejbusy Autobusy miejskie
36,4	Gdynia Główna	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie
_	_

S8: Gdynia Główna – Kościerzyna

Połączenie to działało od 13 grudnia 2015 roku aż do 10 grudnia 2022 roku, kiedy to także zostało przekazane Polregio.

Odległość (Km)	Nazwa Stacji/Przystanku	Obrazek	Rejon	Możliwości przesiadek
0	Gdynia Główna	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Trolejbusy Autobusy miejskie
3,0	Gdynia Stadion	_	Wzgórze św. Maksymiliana/Mały Kack	Trolejbusy Autobusy miejskie
9,1	Gdynia Karwiny	_	Karwiny/Wielki Kack/Mały Kack	Trolejbusy Autobusy miejskie Autobusy z marketów
16,2	Gdańsk Osowa	_	Osowa	Pociągi regionalne Autobusy miejskie Autobusy podmiejskie
20,4	Rębiechowo	_	_	Autobusy regionalne Autobusy miejskie
23,2	Pępowo Kartuskie	_	_	Autobusy regionalne
25,9	Żukowo Wschodnie	_	_	_
26,8	Żukowo	_	_	_
29,2	Borkowo	_	_	Autobusy regionalne
34	Babi Dół	_	_	_
38,3	Kiełpino Kartuskie	_	_	_
41,9	Somonino	_	_	Autobusy regionalne
43,8	Sławki	_	_	_
48,4	Wieżyca	_	_	Autobusy regionalne
51,1	Krzeszna	_	_	_
55,3	Gołubie Kaszubskie	_	_	Autobusy regionalne
62	Skorzewo	_	_	_
67,3	Kościerzyna	_	_	Pociągi regionalne Autobusy miejskie
_	_

S9: Gdynia Główna – Gdańsk Wrzeszcz – Gdańsk Port Lotniczy – Kościerzyna

Od 11 grudnia 2016 roku do 10 grudnia 2022 roku kursowały pociągi w tej relacji, również mogące być dziś obsługiwane przez Polregio.

Odległość (Km)	Nazwa stacji/przystanku	Obrazek	Dzielnica	Możliwości przesiadek
0	Gdynia Główna	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Trolejbusy Miejskie autobusy
9,3	Sopot	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Miejskie autobusy Trolejbusy
12,9	Gdańsk Oliwa	_	Oliwa	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Tramwaje Miejskie autobusy Autobusy z marketów
16,7	Gdańsk Wrzeszcz	_	Wrzeszcz Dolny Wrzeszcz Górny	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Autobusy dalekobieżne Autobusy regionalne Tramwaje Miejskie autobusy
18,9	Gdańsk Strzyża	_	Strzyża	Tramwaje
24	Gdańsk Jasień	_	Jasień Brętowo Piecki-Migowo	Miejskie autobusy
25,6	Gdańsk Kiełpinek	_	Jasień	Miejskie autobusy
31,3	Gdańsk Port Lotniczy	_	Matarnia	Loty pasażerskie międzynarodowe Loty krajowe Miejskie autobusy
34,6	Rębiechowo *	_	_	Autobusy regionalne Miejskie autobusy
37,4	Pępowo Kartuskie *	_	_	Autobusy regionalne
40,1	Żukowo Wschodnie	_	_	_
41	Żukowo	_	_	_
43,4	Borkowo	_	_	Autobusy regionalne
48,3	Babi Dół	_	_	_
52,6	Kiełpino Kartuskie	_	_	_
56,1	Somonino	_	_	Autobusy regionalne
58	Sławki	_	_	_
62,7	Wieżyca	_	_	Autobusy regionalne
65,3	Krzeszna	_	_	_
69,6	Gołubie Kaszubskie	_	_	Autobusy regionalne
76,4	Skorzewo	_	_	_
81,6	Kościerzyna	_	_	Pociągi regionalne Miejskie autobusy
_	_

S11: Gdańsk Główny – Gdańsk Port Lotniczy – Kartuzy

Regularne kursowanie na tej trasie rozpoczęto 1 października 2015 roku, a jej obsługa przeszła do Polregio 11 grudnia 2022 roku.

Odległość (Km)	Nazwa Stacji/Przystanku	Obrazek	Dzielnica	Możliwości Przesiadek
0	Gdańsk Główny	_	Śródmieście	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Dworzec autobusowy Autobusy podmiejskie Tramwaje Autobusy miejskie
4,2	Gdańsk Wrzeszcz	_	Wrzeszcz Dolny Wrzeszcz Górny	Pociągi dalekobieżne Pociągi regionalne Autobusy dalekobieżne Autobusy regionalne Tramwaje Autobusy miejskie
6,4	Gdańsk Strzyża	_	Strzyża	Tramwaje
8	Gdańsk Niedźwiednik	_	Brętowo Wrzeszcz Górny	Autobusy miejskie
9,5	Gdańsk Brętowo	_	Brętowo	Tramwaje Autobusy miejskie
11,6	Gdańsk Jasień	_	Jasień Brętowo Piecki-Migowo	Autobusy miejskie
13	Gdańsk Kiełpinek	_	Jasień	Autobusy miejskie
15,8	Gdańsk Matarnia	_	Matarnia	Autobusy miejskie
18,8	Gdańsk Port Lotniczy	_	Matarnia	Loty pasażerskie międzynarodowe Loty krajowe Autobusy miejskie
19,4	Gdańsk Rębiechowo	_	Matarnia	_
22,1	Rębiechowo	_	_	Autobusy regionalne Autobusy miejskie
24,8	Pępowo Kartuskie	_	_	Autobusy regionalne
27,6	Żukowo Wschodnie	_	_	_
28,5	Żukowo	_	_	_
30,9	Borkowo	_	_	Autobusy regionalne
37,2	Dzierżążno	_	_	_
42,1	Kartuzy	_	_	Dworzec Autobusowy
_	_

Elektrowozownia w Gdyni Cisowej

Elektrowozownia w Gdyni Cisowej rozpoczęła działalność jako stacja postojowa w 1976 roku, a od 1990 roku jako zaplecze techniczne z elektrowozownią. Zastąpiła wcześniejszą lokomotywownię w Leszczynkach, która była dzielona z wagonami PKP. Obecnie dysponuje ona torami odstawczymi, środkiem technicznym oraz automatyczną myjnią, co pozwala na sprawną obsługę składów pociągów w regionie.

Tabor

W ramach działalności SKM wykorzystywane są nowoczesne elektryczne zespoły trakcyjne, a ich oferta obejmuje zarówno serię EN57, jak i EN71. W 2007 roku dokonano modernizacji czterech jednostek EN57 w ramach projektu SPOT, nadając im oznaczenie EN57KM. Z kolei jeden z zespołów EN71, oznaczony numerem 045, przeszedł w 2009 roku rewitalizację, aby dostosować go do standardu EN71AC. Do lipca 2013 roku, w ramach planu modernizacji, zakładano, że 21 dodatkowych jednostek EN57 zostanie zmodernizowanych za kwotę 351 mln złotych. Realizację tego projektu miało przeprowadzić konsorcjum TS Opole oraz Skoda, jednakże z powodu upadłości TS Opole, zmodernizowano jedynie jedną jednostkę EN57 (numer 1718).

Nowy przetarg na modernizację 21 elektrycznych zespołów trakcyjnych wygrało konsorcjum Pesa Bydgoszcz SA oraz ZNTK Mińsk Mazowiecki, które zobowiązało się przeprowadzić modernizację za około 124 mln złotych. Po zakończeniu prac modernizacyjnych, jednostki SKM zyskują możliwość osiągania prędkości do 120 km/h. Dodatkowo, przystosowane są do przewozu osób z niepełnosprawnościami, a ich wyposażenie obejmuje udogodnienia takie jak klimatyzacja w kabinie maszynisty, zamknięte toalety, system monitoringu oraz system informacji pasażerskiej dostępną na monitorach i w formie audiowizualnej.

W pierwszych dniach września 2015 roku przewoźnik dysponował siedmioma pojazdami EW58, które były odstawione i oczekiwały na naprawę P4. Z sześciu z nich przetarg na sprzedaż nie przyciągnął zainteresowania, w związku z czym zdecydowano się na ich zezłomowanie, pozostawiając jedynie dwa pojazdy, z których jeden ma status pojazdu historycznego.

W grudniu 2014 roku ogłoszono przetarg na dostawę dwóch cztero-członowych zespołów elektrycznych do października 2015 roku. Oferty na te pojazdy złożyły Pesa Bydgoszcz (oferta w wysokości nieco ponad 36 mln zł) oraz Newag (propozycja wynosiła niespełna 35,6 mln zł). Obie firmy zobowiązały się do dostarczenia składów, które pomieszczą 511 pasażerów, z wysokością podłogi wynoszącą 960 mm, do końca marca 2016 roku. Ostatecznie umowę na dostawę pojazdów zawarto z Newagiem w dniu 23 marca 2015 roku.

W dniu 13 stycznia 2016 roku PKP SKM ogłosiło plan zakupu jednej jednostki SZT do obsługi linii PKM, Kartuz i Kościerzyny. 9 grudnia 2018 roku SKM zwróciła Przewozom Regionalnym wszystkie pojazdy SA137 i SA138.

Na koniec marca 2020 roku SKM Trójmiasto wynajęło jednostkę EN57 numer boczny 1718 Kolejom Dolnośląskim, w zamian za spalinowy autobus szynowy SA132, eksploatowany do kwietnia 2021 roku. W październiku 2021 roku doszło do kolejnej wymiany, podczas której SKM ponownie wynajęło elektryczny zespół trakcyjny EN57-1718 w zamian za SA134-023. W lipcu 2021 roku Urząd Marszałkowski zapowiedział zakup 44 elektrycznych zespołów trakcyjnych, z czego 30 jednostek ma być skonstruowanych specjalnie na potrzeby SKM.

11 grudnia 2022 roku, w związku ze zmianą przewoźnika w obsłudze Pomorskiej Kolei Metropolitarnej, cały spalinowy tabor przewoźnika przeszedł do obsługi w Polregio.

Elektryczny

Seria	Typ	Producent	Liczba (układ) członów	Liczba miejsc siedzących	Liczba i moc silników Prędkość maksymalna	Właściwości	Rozpoczęcie eksploatacji	Liczba składów
EN57	5B+6B+5B	Pafawag	3 (r+s+r)	212	4×145 kW 110 km/h	_	1969	18 (19)
EN71	5B+6B+6B+5B		4 (r+s+s+r)	288	8×145 kW 110 km/h	_	1975	11
EN71AC	5B+6B+6B+5B	Newag	4 (r+s+s+r)	204	8×250 kW 120 km/h	_	2009	1
EN57AKM	5B+6B+5B	TS Opole i Škoda	3 (r+s+r)	152	4×250 kW 120 km/h	_	2013	1
		Pesa oraz ZNTK MM					2014	21
		ZNTK MM				_	2016	4
Impuls	31WE	Newag	4 (s+d+d+s)	152	4×500 kW 160 km/h	_	2016	2
Impuls 2	31WEbb	Newag	4 (s+d+d+s)	_	_	_	2023	8
Wszystkie składy								66 (67)

Dawniej eksploatowany tabor

Na liniach obecnie obsługiwanych przez SKM w przeszłości eksploatowano różne serie pojazdów, w tym:

Seria	Producent	Liczba (układ) członów	Liczba miejsc siedzących (stojących)	Liczba i moc silników Prędkość maksymalna	Lata eksploatacji	Liczba składów
EW90	AEG, DMV, O&K, SSW	2 (s+d)	119 (b.d.)	4×63 kW 80 km/h	1951-1976	54
EW91	AEG, O&K, WEG, SSW	2 (s+d)	114 (b.d.)	4×63 kW 80 km/h	1951-1976	20
EW92		2 (s+d)	114 (b.d.)	4×63 kW 80 km/h	1951-1976	6
EW60	Pafawag	3 (r+s+r)	147 (430)	4×206 kW 100 km/h	1990–2000	2
EW58		3 (s+d+s)	212 (352)	8×205 kW 120 km/h	1977-2015	7
Wszystkie składy						91

Spalinowy

Seria	Typ	Producent	Ilość (układ) członów	Ilość miejsc siedzących	Ilość i moc silników Prędkość maksymalna	Charakterystyka	Okres eksploatacji	Ilość składów
SA132	218Mb	Pesa	2 (s+s)	164	2×350 kW 120 km/h	_	2020–2021	1
SA133	218Mc	Pesa	2 (s+s)	120	2×390 kW 120 km/h	_	2015–2022	3
SA134	218Md	Pesa	2 (s+s)	134	2×360 kW 120 km/h	_	2021–2022	1
SA136	219M	Pesa	3 (s+d+s)	150	2×390 kW 120 km/h	_	2015–2022	7
SA137	220M	Newag	2 (s+s)	127	2×390 kW 120 km/h	_	2015–2018	2
SA138	221M	Newag	3 (s+d+s)	190	2×390 kW 120 km/h	_	2015–2018	1
Łącznie składy								16

Bilety

Pasażerowie, którzy nie posiadają ważnego biletu, mają możliwość zakupu biletu u kierownika pociągu. Jednakże, mogą to uczynić tylko w przypadku, gdy wsiądą do pojazdu przez pierwsze drzwi pierwszego wagonu. W przeciwnym razie, jeśli pasażerowie wejdą innymi drzwiami, narażają się na dodatkową opłatę za jazdę bez biletu.

Dodatkowa opłata wynosi 2,8 zł, co podnosi koszt nabytego biletu. Warto zauważyć, że jeśli pasażer wszedł na stacji, gdzie nie ma czynnego biletomatu i nie są dostępne kasy po ich godzinach pracy, opłata ta nie będzie naliczana.

Oprócz tego, płatność w wysokości 2,80 zł również obowiązuje w sytuacji skasowania biletu w pociągu bądź w przypadku zmiany stacji docelowej na bilecie już zakupionym.

Warto jednak zaznaczyć, że osoby niepełnosprawne oraz osoby z ograniczoną sprawnością ruchową są zwolnione z tej dodatkowej opłaty.

W pociągach SKM, które kursują między miejscowościami takimi jak Cieplewo, Luzino, Borkowo czy Babie Doły, honorowane są także bilety Metropolitalnego Związku Komunikacyjnego Zatoki Gdańskiej.

Bezpieczeństwo i skrajnia

Bezpieczeństwo

W ramach modernizacji składów EN57, przeprowadzonej w projekcie SPOT, istotnym elementem stał się system monitoringu. Wszystkie nowoczesne jednostki oraz część wcześniejszych wersji zostały wyposażone w monitoring, co znacznie podnosi standardy bezpieczeństwa. Obiekty, w tym stacje oraz wybrane przystanki, również zyskały monitoring, co dodatkowo wpływa na bezpieczeństwo podróżnych i personelu.

Dodatkowo, w Trójmieście funkcjonują jednostki Straży Ochrony Kolei, które, współpracując z policją, regularnie patrolują nie tylko perony, ale także same pojazdy kolejowe. Ta kooperacja jest kluczowa dla zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony oraz komfortu podróżujących.

Skrajnia na linii kolejowej 250

Linia kolejowa 250, wykorzystywana głównie przez składy SKM na trasie łączącej Gdańsk Śródmieście z Rumią, została zaprojektowana mając na uwadze specyfikę ruchu podmiejskiego. W związku z tym, łuki torowe są bardziej zaostrzone, a skrajnia nieco mniejsza, co wpływa na konstrukcję całej infrastruktury kolejowej. Torowisko tej linii jest również mniej wytrzymałe, co przyczynia się do ograniczenia wielkości pociągów, które mogą po nim poruszać się.

W rezultacie, na trasie SKM niedopuszczalne jest poruszanie się ciężkich pociągów towarowych. W wyjątkowych sytuacjach, inne pociągi pasażerskie, które w przypadku remontów mogą korzystać z tej trasy, również są ograniczone w kwestii osiąganych prędkości.

Siedziba SKM

Lokomotywownia, a także siedziba Szybkiej Kolei Miejskiej (SKM), znajduje się w obszarze pomiędzy przystankami: Gdynia Cisowa oraz Rumia Janowo. W obrębie tej lokalizacji znajdują się dwa dedykowane przystanki służbowe. Pierwszy z nich obsługuje kierunek w stronę Gdyni Głównej i Gdańska, natomiast drugi umożliwia dojazd w kierunku Rumi i Wejherowa.

Wyniki przewozowe

W tej sekcji możemy znaleźć interesujące dane dotyczące wyników przewozowych Szybkiej Kolei Miejskiej (SKM) w Trójmieście. Statystyki z lat ubiegłych pokazują, że w 2007 roku SKM przewiozła 40,5 miliona pasażerów, co stanowiło około 16% całkowitego ruchu w obrębie aglomeracji. Już w roku 2008 transportowano codziennie około 130 tysięcy pasażerów, co przekładało się na imponującą liczbę 47,5 miliona pasażerów rocznie (19% całkowitego ruchu w Trójmieście).

Warto zauważyć, że najniższa liczba przewiezionych pasażerów miała miejsce w 2013 roku, kiedy to SKM obsłużyła jedynie 35,2 miliona osób. Natomiast w 2011 roku przewozy osiągnęły poziom 38,5 miliona, co oznaczało wzrost o ponad milion w porównaniu z rokiem poprzednim. Rok 2012 przyniósł spadek do 36,8 miliona pasażerów, z kolei w 2014 roku SKM zdołała przekroczyć 35,7 miliona przewiezionych pasażerów, co ugruntowało jej pozycję jako trzeciego przewoźnika kolejowego w Polsce—po Przewozach Regionalnych oraz Kolejach Mazowieckich.

Równocześnie, w 2014 roku SKM odnotowała wzrost przychodów z biletów o 3,3 miliona złotych. W 2015 roku przewozy wyniosły 38,9 miliona pasażerów na linii głównej, a dodatkowe 400 tysięcy na linii PKM. Przychody ze sprzedaży biletów wzrosły o niemal 8%, co potwierdza równoczesne zwiększenie liczby biletów sprzedanych w automatach, z przychodami rosnącymi o 11%.

Patrząc na wyniki z 2018 roku, SKM przewiozła 42 miliony 218 tysięcy pasażerów, co jest porównywalne do liczby 42 milionów 302 tysięcy z roku 2017. Dla kontrastu, w 1970 roku SKM obsłużyła aż 108 milionów pasażerów, a w 1980 roku liczba ta wyniosła 171 milionów.

Prezesi

Wśród osób zarządzających PKP Szybką Koleją Miejską w Trójmieście, historia ukazuje wielu ważnych prezesów, którzy w różny sposób przyczynili się do rozwoju tej instytucji.

• Mikołaj Segeń (2001–2006),
• Andrzej Osipów (2006–2009),
• Maciej Lignowski (2009–2024),
• Eugeniusz Manikowski (od 2024, p.o.).

Działalność poboczna

PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście angażuje się w szereg dodatkowych działań oprócz swoich głównych przewozów pasażerskich.

Do oferowanych usług należą:

• udostępnianie dla przejazdów pociągów pasażerskich linii kolejowej nr 250,
• wypożyczanie posiadanego taboru,
• naprawy taboru kolejowego w swoich warsztatach,
• udzielanie miejsca na reklamy w gablotach na peronach, pociągach oraz reklamy całopociągowe,
• sprzedaż biletów innych firm w kasach i automatach.

Plany na przyszłość

Obecnie prowadzone są prace nad projektami związanymi z budową specjalnie wydzielonych torowisk, które będą dedykowane wyłącznie dla Szybkiej Kolei Miejskiej (SKM) na odcinkach Rumia – Reda – Wejherowo. Koszt tej inwestycji szacowany jest na około 900 milionów złotych. W ramach tego projektu planowane jest również utworzenie nowych przystanków, które roboczo nazywane są Rumia Biała Rzeka oraz Reda Gniewowska. Dodatkowo, uwagi poświęcono także trasie Gdańsk Śródmieście – Pruszcz Gdański – Tczew. Realizacja pierwszego z wymienionych projektów będzie wymagała odpowiedniego skoordynowania prac z modernizacją linii kolejowej 202, która prowadzi z Gdyni w kierunku Stargardu i Szczecina przez PKP PLK. Z tego powodu, nie wchodzi w grę, aby projekt ten został zrealizowany przed rokiem 2018.

W przypadku drugiego odcinka, SKM podjęła decyzję o ogłoszeniu przetargu na wykonanie studium wykonalności, które ma na celu zbadanie dostępnych opcji. Firmą odpowiedzialną za jego realizację została WYG Consulting z Warszawy, a czas na wykonanie studium wyniesie 8 miesięcy. W opracowaniu uwzględniono cztery różne warianty: bezinwestycyjny – analiza istniejącej infrastruktury kolejowej i jej przepustowości; dwa warianty inwestycyjne – jeden dotyczący przedłużenia linii kolejowej nr 250 z Gdańska do Tczewa oraz drugi dotyczący linii kolejowej nr 226 oraz 721 z nowymi przystankami pasażerskimi; oraz wariant autorski, oparty na koncepcji przedstawionej przez twórców studium.

W przeszłości SKM nie myślało o budowie przystanku Gdynia Śródmieście, mimo że władze Gdyni zarezerwowały teren na ten cel. Na początku 2018 roku podpisano porozumienie pomiędzy miastem a SKM dotyczące współfinansowania studium wykonalności dla tego przystanku oraz przystanku, który miałby powstać przy ul. Wielkopolskiej. W 2016 roku planowano modernizację przystanków Gdynia Chylonia i Rumia Janowo, a po roku 2017 Gdańsk Stocznia, Gdynia Orłowo, Gdynia Redłowo oraz inne przystanki w Gdyni. Pomimo podpisania umowy na dofinansowanie tej inwestycji w I połowie 2017 roku, powstanie zintegrowanego systemu bezpieczeństwa i zarządzania informacją pasażerską.

Wartość całkowita tej inwestycji wynosi 139,8 miliona złotych, przy unijnym dofinansowaniu na poziomie 61,9 miliona złotych. W lutym 2018 Szybka Kolej Miejska ogłosiła dwa przetargi na remonty przystanków w Redłowie i Orłowie do października 2019. Jednakże w kwietniu 2018 roku okazało się, że nie zgłosiła się żadna firma do pierwszego przetargu, a jedyna oferta z drugiego przekraczała znacznie przewidziany budżet. W rezultacie oba przetargi zostały unieważnione, a kolejne ogłoszenie przetargowe na stację Redłowo miało wartość szacowaną na około 11 milionów 575 tysięcy złotych netto, z terminem składania ofert wyznaczonym na 30 lipca. Co do przystanku Gdynia Orłowo, ogłoszono przetarg dotyczący wyłącznie projektu budowlanego.

W latach 2014–2020 SKM planowała zakup kolejnych 10 pojazdów, które byłyby większe od tych zamawianych wcześniej. Projekt ten obejmował także przebudowę elektrowozowni SKM w Gdyni Cisowej. Na początku 2018 roku SKM uzyskała unijne dofinansowanie w wysokości 50% poniesionych kosztów, co wyniosło około 160 milionów złotych. Aby pokryć brakującą kwotę, planowane jest zaciągnięcie kredytu lub emisja obligacji, co wiąże się z koniecznością zawarcia wieloletniej umowy przewozowej. Samorząd województwa pomorskiego zaproponował również wniesienie 160 milionów złotych w formie aportu, co zwiększyłoby jego zaangażowanie w strukturze własnościowej SKM. Dodatkowo, w ramach programu „Mobilne Pomorze”, w planach jest zakup 34 składów oraz pomoc w modernizacji kolejnych 21 dla SKM.

Euro 2012 i budowa nowej linii SKM w Trójmieście

W związku z przyznaniem Gdańskowi organizacji Euro 2012, podjęto decyzję o budowie kolejnej linii kolei miejskiej, znanej jako Pomorska Kolej Metropolitalna. Część tej trasy wykorzystuje odbudowaną przedwojenną linię do Kokoszek i nową trasę, która obsługuje port lotniczy w Gdańsku. Dalej, linia łączy się z istniejącą trasą Gdynia – Kościerzyna. Są przewidziane również pociągi z Gdyni Głównej do planowanego lotniska w Kosakowie, jednakże problemy finansowe w związku z jego budową mogą opóźnić ten projekt. Uruchomienie tej linii miało miejsce 1 września 2015 roku.

Pomimo że planowano, aby kibice podczas EURO 2012 mogli dotrzeć pociągiem z lotniska do SKM, plany te nie zostały zrealizowane. Nie przeprowadzono wszystkich niezbędnych wywłaszczeń, chociaż istniały pewne postępy, jeśli chodzi o odbudowę linii między stadionem a Gdańskiem Głównym. Udało się również oddać do użytku nową stację Gdańsk Stadion Expo, która stanowiła część oferty transportowej dla wydarzenia sportowego.

---

Oceń: PKP Szybka Kolej Miejska w Trójmieście

---