Swelina

Warto zauważyć, że w okresie międzywojennym Swelina wyznaczała najbardziej na północ wysunięty odcinek granicy państwowej między Polską a Wolnym Miastem Gdańskiem. U ujścia potoku do Zatoki Gdańskiej znajdował się słup graniczny oznaczony jako A001, z napisem „Traite de Versailles / 28 Juin 1919”, na którym umieszczone były dużymi literami litery FD i P.

Interesujące jest to, że po raz pierwszy słowiańska nazwa Swelina została odnotowana w dokumencie z 1235 roku, w którym wspomniano „Rivulum qui Swelina dicitur”. Od tego czasu pojawiała się w różnych dokumentach datowanych na lata 1283, 1291 oraz 1295 i była także wymieniana w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego. Swelina wyznaczała granicę pomiędzy Oliwą a Kolibkami, kiedy 5 marca 1283 roku, Sopot został nadany cystersom oliwskim przez Mściwoja II, co na stałe uformowało granicę pomiędzy dobrami zakonu a rycerskimi posiadłościami na północ od potoku.

Fauna potoku Swelina jest różnorodna. W czystych wodach górnego biegu potoku żyje wypławek alpejski, a także bogata fauna bezkręgowców, takich jak kiełż zdrojowy czy larwy chruścików. Wzdłuż brzegów potoku można natknąć się na pliszkę górską, a w rzece występuje pstrąg potokowy, chociaż jego liczebność jest zbyt mała, by umożliwić jego łowienie. Choć rzeka nie jest zbyt zanieczyszczona, ze względu na głębokość i nurt, nie nadaje się do kąpieli.

W pobliżu potoku, w 1908 roku, zbudowano Świątynię Kollatha, co dodatkowo podkreśla znaczenie historyczne i kulturowe tej okolicy.