Jan Kaczkowski (1977–2016)


Jan Adam Kaczkowski, urodzony 19 lipca 1977 roku w Gdyni, a zmarły 28 marca 2016 roku w Sopocie, był wybitnym polskim duchownym rzymskokatolickim. Przez swoje życie zasłynął jako prezbiter oraz doktor nauk teologicznych, łącząc duchowość z nauką.

Jako bioetyk, Kaczkowski podejmował się trudnych tematów związanych z etyką w kontekście życia i śmierci, co czyniło go niezwykle cenionym specjalistą w tej dziedzinie. Był także organizatorem oraz dyrektorem Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio, instytucji, która nie tylko niosła pomoc cierpiącym, ale również stała się przykładem w zakresie opieki paliatywnej w Polsce.

Życiorys

Jan Kaczkowski przyszedł na świat 19 lipca 1977 roku w Gdyni jako wcześniak, przychodząc na świat w siódmym miesiącu ciąży. Swoje dzieciństwo spędził w Sopocie, gdzie uczęszczał do Środowiskowego Liceum Ogólnokształcącego, kończąc je w 1996 roku po zdaniu matury. W późniejszych latach podjął studia z zakresu filozofii i teologii w Gdańskim Seminarium Duchownym, które ukończył w 2002 roku, otrzymując tytuł magistra teologii. 15 czerwca 2002 roku przyjął święcenia kapłańskie i został inkardynowany do archidiecezji gdańskiej.

W 2007 roku, na podstawie swojej dysertacji pt. Godność człowieka umierającego a pomoc osobom w stanie terminalnym – studium teologiczno-moralne, uzyskał doktorat z nauk teologicznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Rok później zrealizował studia podyplomowe w zakresie bioetyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.

W latach 2002–2007 pełnił funkcję wikariusza w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pucku. Po zakończeniu obowiązków wikariuszowskich w 2007 roku, działał w tej samej parafii jako pomoc duszpasterska oraz kapelan w domu pomocy społecznej i szpitalu w Pucku. W okresie od 2004 do 2011 roku pracował jako katecheta w Liceum Ogólnokształcącym oraz w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Rzucewie, a w 2010 roku rozpoczął działalność akademicką, zostając wykładowcą bioetyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Jan Kaczkowski był jednym z założycieli Puckiego Hospicjum Domowego, gdzie w latach 2007–2009 koordynował budowę Puckiego Hospicjum pw. św. Ojca Pio. W 2009 roku został dyrektorem oraz prezesem zarządu hospicjum, a także utworzył program szkoleniowy z zakresu bioetyki chrześcijańskiej. Jako wykładowca i organizator prowadził liczne warsztaty dotyczące komunikacji oraz etyki w medycynie, kierując swoją działalność do studentów medycyny i prawa w ramach projektu pod nazwą Areopag Etyczny. Jego zaangażowanie obejmowało również pracę z młodzieżą ze środowiska trudnego oraz osobami skazanymi na wolontariacie hospicyjnym.

W 2016 roku, Jan Kaczkowski został ambasadorem Światowych Dni Młodzieży, które miały miejsce w Krakowie. Jako aktywny vloger dzielił się swoimi przemyśleniami na platformie Boska.TV. Jego doświadczenia oraz rozmowy z nim zostały spisane w postaci książek, w tym Szału nie ma, jest rak (Więź, 2013), Życie na pełnej petardzie. Czyli wiara, polędwica i miłość (Wydawnictwo WAM, 2015), Dasz radę. Ostatnia rozmowa (Wydawnictwo WAM, 2016), Żyć aż do końca. Instrukcja obsługi choroby (Więź, 2017), oraz Dekalog księdza Jana Kaczkowskiego (Wydawnictwo WAM, 2017). Był również autorem książek takich jak Grunt pod nogami (Wydawnictwo WAM, 2016) oraz Ekskluzywny żebrak. Czyli ks. Jan Kaczkowski o tym co najważniejsze (zapis materiałów video, homilii i konferencji wygłoszonych przez księdza Kaczkowskiego; Wydawnictwo Unitas, 2016).

Od urodzenia borykał się z lewostronnym niedowładem oraz poważną wadą wzroku. Zdiagnozowano u niego nowotwór nerki, który udało się wyleczyć, a także glejaka mózgu. Jego życie zakończyło się 28 marca 2016 roku w rodzinnym domu w Sopocie, a ceremonia pogrzebowa miała miejsce 1 kwietnia 2016 roku na cmentarzu komunalnym w Sopocie.

Odznaczenia, wyróżnienia, upamiętnienie

Jan Kaczkowski został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami i odznaczeniami za swoje niezłomne zaangażowanie w działalność społeczną i pomoc charytatywną. W szczególności, w dniu 11 kwietnia 2012 roku, na mocy postanowienia prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, przyznano mu Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz tytuł honorowego obywatela Pucka. W 2016 roku Kaczkowski otrzymał Honorowe Wyróżnienie za Zasługi dla Województwa Pomorskiego.

Wyróżnienia, które otrzymał, obejmują również medal „Curate Infirmos” przyznany przez Papieską Radę ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia. Ksiądz Jan Kaczkowski był także laureatem Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. Biskupa Jana Chrapka w 2014 roku, a także nagrody Pontifici przyznanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej, także zdobytej w 2014 roku. Dalsze osiągnięcia to Nagroda Newsweeka im. Teresy Torańskiej za działalność publiczną oraz Medal Świętego Jerzego „Tygodnika Powszechnego” zdobyty w 2015 roku. W tym samym roku uhonorowano go również Różą Gali za działalność charytatywną oraz nagrodą w konkursie Sukces Roku 2015 w Ochronie Zdrowia w kategorii osobowość roku.

W 2018 roku powołano fundację jego imienia, która ustanowiła nagrodę „Okulary ks. Kaczkowskiego”. W 2017 roku, w kościele św. Jerzego w Sopocie, odsłonięto tablicę poświęconą jego pamięci. Natomiast w 2022 roku jego imieniem nazwano aulę III Liceum Ogólnokształcącego w Sopocie, co zostało upamiętnione tablicą pamiątkową.

Jego postać jest także upamiętniana w przestrzeni publicznej. W 2023 roku przy alei Niepodległości 769 w Sopocie odsłonięto mural z jego wizerunkiem, który towarzyszy cytat „Czas to jest coś najcenniejszego, co możemy dać drugiemu człowiekowi”. W 2019 roku nadano jego imię skwerowi w Sopocie, a w 2020 roku ulicy w Chmieleńcu oraz rondu w Redzie. Został także patronem sopockiego Domu Gościnnego LukLuk oraz Szkoły Podstawowej Małe Morze w Pucku w 2019 roku, a następnie Technikum nr 16 w Krakowie w 2024 roku.

W 2022 roku zrealizowano film fabularny „Johnny” w reżyserii Daniela Jaroszka, w którym Dawid Ogrodnik wcielił się w postać księdza Jana Kaczkowskiego, przybliżając jego życie oraz wartości, które promował przez całe svoje życie.


Oceń: Jan Kaczkowski (1977–2016)

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:16