Andrzej Salamon

Andrzej Salamon specjalizował się w stylu dowolnym i zyskał tytuł najlepszego polskiego sprintera na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Jako pionier, stał się pierwszym polskim zawodnikiem, który uzyskał czas poniżej 1 minuty na 100 metrów stylem dowolnym. W swojej karierze zdobył tytuł Mistrza Polski na dystansie 100 metrów w latach 1957, 1959, 1962 oraz 1963.

Jego rekordy w pływaniu są imponujące, ponieważ Salamon był wielokrotnym rekordzistą Polski zarówno na basenie 25 metrów, jak i 50 metrów. W 1959 roku odniósł sukces w zawodach Grand Prix w Paryżu, co znacznie wzmocniło jego reputację w świecie pływania.

Na Uniwersjadzie, Andrzej Salamon zdobył dwa srebrne medale w wyścigu na 100 metrów stylem dowolnym w latach 1959 i 1961. W czasie Igrzysk Olimpijskich w 1960 roku, zmierzył się z innymi utalentowanymi zawodnikami, biorąc udział w wyścigu na 100 metrów, jednak odpadł w półfinale, osiągając 10. czas. Wystąpił również w sztafecie kraulowej 4 × 200 m, w której wspólnie z Bernardem Aluchną, Jerzym Traczem oraz Janem Lutomskim uzyskali 9. czas, co również nie pozwoliło im na awans do finału.

Po zakończeniu działalności sportowej, Andrzej Salamon kontynuował swoje zaangażowanie w sport, zostając działaczem i sędzią sportowym. Został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, co świadczy o jego wkładzie w rozwój dyscypliny pływackiej w Polsce. Jego pamięć pielęgnowana jest nie tylko przez sportowców, ale również przez wszystkich, którzy mieli okazję go poznać.

Andrzej Salamon spoczywa na Cmentarzu Łostowickim w Gdańsku (kw. 12-1-5), gdzie ustawiono jego nagrobek jako hołd dla jego znaczących osiągnięć i wkładu w polski sport.