Piotr Adam Mierzewski, urodzony 5 września 1950 roku w Gdyni, był wybitnym polskim lekarzem oraz cenionym urzędnikiem państwowym. Jego działalność opozycyjna w okresie PRL znacząco wpłynęła na kształtowanie się polskiego systemu zdrowia.
W latach 1989–1992 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, gdzie podejmował istotne decyzje mające na celu reformowanie i modernizację polskiej służby zdrowia.
Piotr Mierzewski zmarł 13 września 2023 roku, pozostawiając trwały ślad w historii polskiej medycyny oraz polityki zdrowotnej.
Życiorys
Piotr Mierzewski był osobą o bogatym życiorysie, który rozpoczął jako syn Mieczysława i Mieczysławy. W trudnych czasach protestów z grudnia 1970 roku, działał jako sanitariusz w Gdyni, gdzie jego zaangażowanie w pomoc było nieocenione. Po ukończeniu studiów medycznych, od 1975 do 1984 roku pracował jako starszy asystent w Zakładzie Biostatyki i Informatyki Akademii Medycznej w Gdańsku, a następnie w Klinice Nefrologii Dziecięcej AM w Gdańsku, gdzie jego praca miała ogromne znaczenie dla zdrowia najmłodszych pacjentów.
W latach 80. Mierzewski zaangażował się w działalność związkową, pełniąc rolę sekretarza Sekcji Służby Zdrowia oraz członka sekcji krajowej NSZZ „Solidarność”, gdzie blisko współpracował z Aliną Pienkowską. Jego wkład w reformy systemu ochrony zdrowia był znaczący, a w późniejszym okresie zyskał zaszczyt bycia wiceszefem zakładowej „S” na gdańskiej Akademii Medycznej. Mierzewski był również odpowiedzialny za zespół opracowujący projekt reformy podstawowej opieki zdrowotnej.
Okres stanu wojennego okazał się dla niego trudny; został internowany w ośrodku odosobnienia w Iławie i rozpracowywany przez Służbę Bezpieczeństwa. W okolicznościach procesu sądowego stanął przed zarzutami z art. 122 kodeksu karnego dotyczącego zdrady ojczyzny.
Po upadku komunizmu, 30 września 1989 roku, Mierzewski objął stanowisko podsekretarza stanu, czyli pierwszego wiceministra, w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej z rekomendacji Aliny Pienkowskiej, odpowiedzialnego za reformy systemu zdrowotnego. Jego kadencja trwała do września 1992 roku, a oficjalnie zakończył pracę 30 października tego samego roku. W latach 1992-1993 sprawował funkcję dyrektora Narodowego Instytutu Zdrowia, a następnie, od 1994 do 2011 roku, był aktywny w Departamencie Zdrowia Publicznego w Radzie Europy, gdzie osiągnął wysokie stanowisko kierownicze.
Mierzewski również miał życie prywatne bogate w wydarzenia; w 1971 roku ożenił się z Hanną, specjalistką pediatrii i genetykiem klinicznym, z którą ma córkę, Magdalenę. W 1982 roku poślubił prawniczkę Magdalenę, córkę Olgi Krzyżanowskiej, w tym związku urodzili się syn Krzysztof oraz córka Natalia.
Odznaczenia
Piotr Mierzewski został uhonorowany znaczącymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zasługi. W 2010 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, a dwa lata później, w 2012, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
- Alfabet Mierzewskiego Piotra [online], www.sluzbazdrowia.com.pl [dostęp 27.04.2024 r.]
- Zmarł lek. Piotr Adam Mierzewski. gumed.edu.pl, 14.09.2023 r. [dostęp 15.09.2023 r.]
- Nie dyskredytujcie Gdańska i gdańszczan. Rośnie odzew na list protestacyjny profesorów – dołącz, złóż podpis. gdansk.pl, 10.06.2019 r. [dostęp 26.03.2020 r.]
- Agata Nowakowska: Dymisja za dymisją. wyborcza.pl, 25.09.1992 r. [dostęp 26.03.2020 r.]
- Barbara Szczepuła: Alina. Miłość w cieniu polityk. Virtualo, 2013 r. ISBN 978-83-7881-066-7.
- Jacek Jassem. Żałobne posiedzenie Rady Wydziału Lekarskiego. „Gazeta AMG. Miesięcznik Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego”, marzec 2012 r.
- Piotr Mierzewski. Alfabet Mierzewskiego Piotra. „Służba Zdrowia”, 15.08.2005 r.
- M.P. z 2012 r. poz. 556
- M.P. z 2011 r. nr 12, poz. 128
- a b c Dane osoby z katalogu osób „rozpracowywanych”. ipn.gov.pl. [dostęp 26.03.2020 r.]
- a b Sekcja Służby Zdrowia NSZZ „Solidarność”. encysol.pl. [dostęp 26.03.2020 r.]
- 1984. solidarnosc.org.pl. [dostęp 26.03.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Wiesław Jędrzejczak | Wojciech Perdzyński | Krzysztof AdamowiczOceń: Piotr Mierzewski